Maartje Duin
Maartje Duin (1975) is een Nederlands journaliste en podcast/documentairemaakster. [1]
.jpg)
Duin groeide op in Leiden langs de Oude Rijn. Haar vader (R.M. Duin) zat bij de sterrenwacht, moeder (Albertine Van Lynden) was therapeute op het gebied van Mensendieck. [2] Dat was iets dat ze had overgenomen van haar oma, die in Lausanne les had gekregen op bewegingstechniek (hoe dames fatsoenlijk uit de stoel moesten opstaan). [1] Ze doorliep het Montessori Lyceum Rotterdam, alwaar ze al betrokken was bij de schoolkrant; ze omschreef zichzelf als streber aan een grotendeels witte school. [1] In 2024 herinnerde ze zich nog interviews van Brigitte Kaandorp, Youp van 't Hek en Jan de Hoop. Daarna ging ze Spaans en Algemene Taalwetenschap studeren aan de Universiteit van Amsterdam,[3] alwaar ze ook aan studentencabaret deed. [1] Ze schreef in die tijd samen met Amir Swaab De allermooiste stad die er is, een ode aan Rotterdam, dat plaatselijke bekendheid kreeg, mede door een opname van de Hermes House Band. [1] Het werd een YouTubehit. In 2024 stond de teller op 5 miljoen Spotifyhits (aldus Duin). [1]
Later volgde in 2002 een interview met Famke Jansen in Hollywood; ze nam het af voor het blad Rails. Dat leverde een spannend avontuur op. Ze wilde dat interview afnemen tijdens de Oscaruitreiking, maar deed zo geheimzinnig dat opgepakt werd, in de cel gezet, mocht op borgtocht vrij en werd bestraft met een boete. [1]
Werk van haar is terug te vinden in onder andere de radiodocumentaire De moord- en brandbuurt over de gentrificatie van de Spaarndammerbuurt, waar ze enkele tijd woonde. [1] Bekender werd ze samen met Peggy Bouva met de podcast Plantage van onze voorouders, dat uitgroeide tot de oprichting van een stichting en een toneelstuk. Inspiratie daartoe vond ze weer bij een voorouder, die betrokken was bij de suikerrietplantage Tout Lui Faut. Ze werd daarbij gesteund door Eefje Blankevoort. [1] Vanaf 2018 tot 2024 was ze bezig met (onderzoek voor) de productie Mina & Mevrouw, een serie over de dienstvrouw Mina Marinusse van haar overgrootmoeder Marietje gravin van Lynden-Calkoen, waarbij ze zelf constateerde dat er in het begin van de 20e eeuw twee soorten vrouwen waren; zij dienden en zij die bediend werden. [1] Het onderzoek leverde haar de sKBL Ithakastipendium 2023 op.
In de jaren daaraan voorafgaand was ze columnist bij NRC Handelsblad en de Volkskrant.
Bronnen, noten en/of referenties
|
