Louis Renault (professor)
Louis Renault (Autun, 21 mei 1843 - Barbizon, 8 februari 1918) was een Franse professor in internationaal recht. In 1907 won hij samen met Ernesto Teodoro Moneta de Nobelprijs voor de Vrede.
 Louis Renault
| ||
|---|---|---|
| ||
Louis Renault (1907)
| ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 21 mei 1843
| |
| Geboorteplaats | Autun | |
| Overlijdensdatum | 8 februari 1918
| |
| Overlijdensplaats | Barbizon | |
| Begraafplaats | Cimetière du Montparnasse
| |
| Land |  Frankrijk
| |
| Academische achtergrond | ||
| Alma mater | Universiteit van Bourgondië
| |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | recht,[1] internationaal recht,[1] Romeins recht,[1] handelsrecht[1]
| |
| Nobelprijs voor Vrede | ||
| Jaar | 1907 | |
| Samen met | Ernesto Teodoro Moneta | |
| Voorganger(s) | Theodore Roosevelt | |
| Opvolger(s) | Klas Pontus Arnoldson Fredrik Bajer | |
Van 1868 tot 1873 was Renault professor handelsrecht aan de Universiteit van Bourgondië. Van 1873 tot aan zijn dood was hij professor aan de faculteit rechten van de Universiteit van Parijs, alwaar hij in 1881 professor in internationale wetgeving werd. In 1890 werd hij jurist bij het Ministerie van Buitenlandse zaken. Hij nam als delegatielid deel aan vele conferenties, met name de twee conferenties in Den Haag in 1899 en 1907 en de marineconferentie in Londen, 1908-09.
Renault was prominent actief als arbitrator. Zo was hij betrokken bij de Casa Blanca-zaak uit 1909. Samen met zijn vriend en collega C. Lyon-Caen produceerde hij verschillende werken over handelsrecht.