Leymah Gbowee

politica uit Liberia

Leymah Roberta Gbowee (Monrovia, 1 februari 1972) is een Liberiaans maatschappelijk werkster en vredesactiviste.

Nobelprijswinnaar  Leymah Roberta Gbowee
Leymah Roberta Gbowee
Geboorteland Liberia
Geboorteplaats Monrovia
Nationaliteit Liberiaanse
Nobelprijs Nobelprijs voor de Vrede
Jaar 2011
Reden "Bijdrage voor de vrouwenrechten"
Samen met Ellen Johnson Sirleaf
Tawakkul Karman
Voorganger(s) Liu Xiaobo
Opvolger(s) Europese Unie

Opleiding bewerken

In 1998 volgde ze in Liberia een opleiding "trauma healing and reconciliation", geïnspireerd door de mennonitische vredeswerker Barry Hart.[1] In 2007 voltooide ze een Master of Arts opleiding in "conflict transformation" aan de Eastern Mennonite University in Harrisonburg (Virginia).[2]

Engagement bewerken

Ze werkte als trauma-counselor met voormalige kindsoldaten uit het leger van Charles Taylor. Haar engagement ging echter verder en steeds meer ging ze zich inzetten voor vrede en de plaats van vrouwen in invloedrijke posities. Ze zette verschillende organisaties op waarin ze christelijke en moslim-vrouwen gezamenlijk betrok.

Gbowee organiseerde de vredesbeweging, de Women of Liberia Mass Action for Peace, die er in 2003 voor zorgde dat er een einde kwam aan de Tweede Liberiaanse Burgeroorlog. Na verkiezingen in 2005 kon Ellen Johnson Sirleaf de eerste vrouwelijke president in Afrika worden.

Op 8 mei 2006 richtte Gbowee mee het Women Peace and Security Network Africa op. Deze pan-Afrikaanse organisatie is gevestigd te Ghana en heeft als doel de participatie van vrouwen bij besluitvorming rond vrede en veiligheid te bevorderen.[3]

Gbowee is lid van het African Women Leaders Network for Reproductive Health and Family Planning.[4]

In 2012 werd de Gbowee Peace Foundation Africa opgericht, eveneens met als doel veranderingen in Afrika te bewerkstelligen via gelijke kansen voor iedereen op alle niveaus. Om het werk te ondersteunen werd eveneens Gbowee Peace Foundation USA opgericht.[5]

Erkenning bewerken

Uitgaven bewerken

  • In 2008 werd Pray the devil back to Hell uitgebracht, een documentaire over de Women of Liberia Mass Action for Peace.[14] De documentaire werd geregisseerd door Gini Reticker. Leymah Gbowee speelt er zelf in mee. De titel verwijst naar een uitspraak van Gbowee dat Charles Taylor kan pray the devil out of hell. Daarom doet ze een oproep aan zowel moslimvrouwen als christelijke vrouwen om te bidden voor het omgekeerde.
  • In 2011 schreef Gbowee samen met Carol Mithers haar memoires over haar persoonlijke strijd: Mighty be our powers.[15]

Externe links bewerken