Amperakabinet II

(Doorverwezen vanaf Kabinet-Ampera II)

Het Amperakabinet II (Indonesisch: Kabinet Ampera II), officieel het Verbeterde Amperakabinet (Kabinet Ampera Yang Disempurnakan), was een Indonesisch kabinet dat regeerde in de jaren 1967-1968. Het was het eerste kabinet samengesteld door de toenmalig waarnemend president Soeharto.

Kabinet Ampera II
Kabinet in Indonesië Vlag van Indonesië
Start 17 oktober 1967
Eind 6 juni 1968
Voorganger Amperakabinet I
Opvolger Ontwikkelingskabinet I
Staatshoofd Soeharto (waarnemend)
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Achtergrond bewerken

Op 12 maart 1967 was Soekarno afgezet als president op basis van besluit XXXIII van het jaar 1967 van het Tijdelijke Raadgevend Volkscongres (MPRS).[1] In hetzelfde besluit was vastgelegd dat luitenant-generaal Soeharto waarnemend president zou zijn totdat er een president gekozen kon worden door een via verkiezingen gekozen Raadgevend Volkscongres (MPR). Direct volgend op het besluit was Soeharto waarnemend president en had hij als zodanig de leiding over het Amperakabinet I. Enkele maanden later besloot hij tot het doorvoeren van enkele wijzigingen, en daarmee de samenstelling van het Kabinet Ampera II.

Er waren twee belangrijke verschillen in het tweede Amperakabinet ten opzichte van het voorgaande Kabinet Ampera I. Er was geen presidium meer met 'hoofdministers' (menteri utama). Er waren dus alleen maar 'gewone' ministers, met daarboven als enige president Soeharto. Daarnaast waren de commandanten van de verschillende krijgsmachtonderdelen niet langer minister. In de geleide democratie van Soekarno, vanaf het Kabinet Kerja I, hadden de hoogste officieren van landmacht, luchtmacht, marine en politie een dubbelrol als minister. In het Kabinet Ampera II was dit dus afgeschaft en viel de krijgsmacht onder de ministers van defensie en veiligheid (in dit geval ook Soeharto).[2]

Het Amperakabinet II werd in juni 1968 vervangen door het Ontwikkelingskabinet I (Kabinet Pembangunan I), nadat waarnemend president Soeharto door de MPRS als definitief president was aangewezen (ondanks dat er nog geen verkiezingen waren gehouden).[3]

Samenstelling bewerken

Waarnemend president bewerken

Waarnemend President
Soeharto  

Ministers bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
1 Minister van Staat voor Economie, Financiën en Industrie   Hamengkoeboewono IX
2 Minister van Staat voor Volkswelvaart   Idham Chalid NU
3 Minister van Defensie en Veiligheid   Soeharto
4 Minister van Buitenlandse Zaken   Adam Malik Murba
5 Minister van Binnenlandse Zaken   Basuki Rahmat
6 Minister van Justitie Oemar Seno Adji
7 Minister van Informatie B.M. Diah
8 Minister van Onderwijs en Cultuur   Sanusi Hardjadinata
9 Minister van Godsdienst Muhammad Dahlan NU
10 Minister van Gezondheid   G.A. Siwabessy
11 Minister van Arbeid   Awaluddin Djamin
12 Minister van Sociale Zaken   Albert Mangaratua Tambunan Parkindo
13 Minister van Financiën   Frans Seda PK
14 Minister van Handel   Muhammad Jusuf
15 Minister van Landbouw Sutjipto
16 Minister van Tuinbouw   Thoyib Hadiwidjaja
17 Minister van Transport Sutopo
18 Minister van Maritieme Zaken Jatidjan
19 Minister van Openbare Werken   Soetami
20 Minister van Basis- en Kleine Industrie en Energie Ashari Danudirdjo
21 Minister van Textielindustrie en Ambacht Muhammad Sanusi
22 Minister van Mijnbouw   Soemantri Brodjonegoro
23 Minister van Transmigratie, Veteranen en Demobilisering M. Sarbini