Het Werkkabinet IV of Werkend Kabinet IV (Indonesisch: Kabinet Kerja IV) was een Indonesisch kabinet in de periode van geleide democratie, in de jaren 1963-1964. Het was het vierde kabinet waarin president Soekarno ook de rol van minister-president op zich had genomen.

Werkkabinet IV
Kabinet Kerja IV
Kabinet in Indonesië Vlag van Indonesië
Premier Soekarno
Start 13 november 1963
Eind 27 augustus 1964
Voorganger Werkkabinet III
Opvolger Dwikorakabinet I
Staatshoofd Soekarno
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Een groot deel van de ministers in het kabinet was hetzelfde als in het voorgaande Werkkabinet III. Twee belangrijke ministers waren echter in november 1963 overleden: eerste minister Djoeanda Kartawidjaja en minister van justitie Sahardjo. Hierop werd voor het nieuwe kabinet het ambt van eerste minister (menteri pertama) afgeschaft en de vice-eerste ministers werden in plaats daarvan vicepremiers. Net als in het vorige kabinet werden de ministers verdeeld in (in dit geval negen) thematische groepen. De thematische groepen werden in het Werkkabinet III geleid door een "vicepremier / coördinator", in dit nieuwe kabinet door een "coördinerend minister" (menteri koordinator).

Vivere Pericoloso bewerken

Op 17 augustus 1964, precies 19 jaar na het uitroepen van de Indonesische onafhankelijkheid, hield president Soekarno een toespraak met de titel Tahun Vivere Pericoloso (afgekort Tavip), waarbij tahun Indonesisch is voor "jaar" en Vivere Pericoloso Italiaans voor "gevaarlijk leven". Soekarno noemde 1965 het "jaar van gevaarlijk leven" waarin ingezet zou worden op politieke en economische veranderingen. Hierbij moet gedacht worden aan onder andere de Konfrontasi (het conflict met Maleisië), maar ook binnenlandse wrijvingen als gevolg van bijvoorbeeld de opkomst van de Communistische Partij van Indonesië. Om klaar te zijn voor dit "jaar van gevaarlijk leven" hief Soekarno het Werkkabinet IV kort daarna op, en op 27 augustus 1964 begon het kabinet-Dwikora I.[1][2] Het jaar 1965 zou heel anders lopen dan door Soekarno verwacht, met de mislukte staatsgreep (Kudeta), die het begin van het einde van de regeringsperiode van Soekarno zou betekenen.[3]

Samenstelling bewerken

Leiders van het kabinet bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
1 Minister-president
(tevens president)
  Soekarno
2 Vicepremier I   Soebandrio
3 Vicepremier II   Johannes Leimena Parkindo
4 Vicepremier III   Chaerul Saleh Murba

Buitenlandse Zaken bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
5 Coördinerend Minister van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Economische Betrekkingen   Soebandrio

Recht en Binnenlandse Zaken bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
6 Coördinerend Minister van Recht en Binnenlandse Zaken   Wirjono Prodjodikoro
7 Minister van Binnenlandse Zaken   Ipik Gandamana IPKI
8 Minister van Justitie   Wirjono Prodjodikoro
(ad-interim, tot 9 december 1963)
Astrawinata
(vanaf 9 december 1963)
9 Minister / Voorzitter van het Hooggerechtshof   Wirjono Prodjodikoro
10 Procureur-generaal Kadarusman

Defensie en Veiligheid bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
11 Coördinerend Minister van Defensie en Veiligheid   Abdul Harris Nasution IPKI
12 Minister / Stafchef van de landmacht   Ahmad Yani
13 Minister / Stafchef van de marine   Eddy Martadinata
14 Minister / Stafchef van de luchtmacht   Omar Dhani
15 Minister / Hoofd van de politie   Soekarno Djojonegoro
(tot 29 december 1963)
  Soetjipto Danoekoesoemo
(vanaf 30 december 1963)

Financiën bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
16 Coördinerend Minister van Financiën Soemarno PNI
17 Minister van Inkomsten, Betalingen en Toezicht Mohammad Hasan
18 Minister van de Staatsbegroting Arifin Harahap
19 Minister voor Centrale Bank-zaken T. Jusuf Muda Dalam PNI
20 Minister van Bank- en Kapitaalzaken Dr. Suharto
(tot 1 augustus 1964)
JD Massie
(vanaf 1 augustus 1964)

Ontwikkeling bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
21 Coördinerend Minister van Ontwikkeling   Chaerul Saleh Murba
22 Minister van Basisindustrie en Mijnbouw   Chaerul Saleh Murba
23 Minister van Volksindustrie Abdul Azis Saleh
24 Minister van Openbare Werken en Energie Suprajogi
25 Minister van Nationaal Onderzoek Soedjono Djoened Poesponegoro
26 Minister van Arbeid Ahem Erningpradja
27 Minister van Nationale Ontwikkelingsplanning Soeharto Sastrosoeyoso PNI
28 Minister van Veteranenzaken en Demobilisering Sambas Atmadinata

Agrarische Ontwikkeling bewerken

De minister van landbouw, Sadjarwo, was onderdeel van de thematische ministersgroep van ontwikkeling. Per 3 juni 1964 werd een aparte thematische groep voor agrarische ontwikkeling opgezet met Sadjarwo als coördinerend minister. Er werden nieuwe ministers aangesteld voor tuinbouw, bosbouw, visserij en landzaken.

Nr. Ministerspost Minister Partij
29 Coördinerend Minister van Agrarische Ontwikkeling en Landzaken   Sadjarwo BTI
30 Minister van Landbouw
(vanaf 3 juni 1964)
  Sadjarwo BTI
31 Minister van Tuinbouw
(vanaf 3 juni 1964)
  Frans Seda PK
32 Minister van Bosbouw
(vanaf 3 juni 1964)
Soedjarwo
33 Minister van Visserij en Zeebeheer
(vanaf 3 juni 1964)
Hamzah Atmohandojo
34 Minister van Landzaken
(vanaf 3 juni 1964)
Rudolf Hermanses

Distributie bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
35 Coördinerend Minister van Distributie   Johannes Leimena Parkindo
36 Minister van Handel   Adam Malik Murba
37 Minister van Transmigratie, Coöperaties en Dorpsontwikkeling Achmadi
38 Minister van Grondtransport, Post, Telecommunicatie en Toerisme Hidajat
39 Minister van Zeevaart   Ali Sadikin
40 Minister van Luchtvaart R. Iskander

Welvaart bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
41 Coördinerend Minister van Welvaart   Muljadi Djojomartono v/h Masjoemi[4]
42 Minister van Godsdienst   Saifuddin Zuhri NU
43 Minister van Sociale Zaken Rusiah Sardjono
44 Minister van Gezondheid Satrio
45 Minister van Onderwijs en Cultuur   Prijono Murba
46 Minister van Hoger Onderwijs en Wetenschap   Thoyib Hadiwidjaja
47 Minister van Sport   Maladi
48 Minister van Verhoudingen met Oelama's   Fattah Jasin NU

Verhoudingen met het Volk bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
49 Coördinerend Minister van Verhoudingen met het Volk   Roeslan Abdulgani PNI
50 Minister van Informatie   Roeslan Abdulgani PNI
51 Minister van Verhoudingen met de Volksvertegenwoordigingsraad, het Raadgevend Volkscongres en het Hoge Adviesorgaan W.J. Rumambi
52 Minister / Secretaris-Generaal van het Nationaal Front   Soedibjo PSII

Overige ministers bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
53 Minister / Adviseur van de President / Eerste Minister voor Fondsenmobilisatie Notohamiprodjo
54 Minister van Staat / Adviseur van de President   Iwa Koesoemasoemantri
55 Minister van Staat / Adviseur van de President   Oei Tjoe Tat
(vanaf 9 december 1963)
56 Minister / Militair Adviseur van de President   Soerjadi Soerjadarma
57 Minister-Staatssecretaris Mohammad Ichsan
(vanaf 13 december 1963)
58 Minister-Staatssecretaris voor het Presidium Abdulwahab Surjadiningrat
(vanaf 13 december 1963)
59 Minister / Adviseur van de President voor Binnenlandse Veiligheid   Soekarno Djojonegoro
60 Minister / Voorzitter van de Financiële Controlecommissie   Hamengkoeboewono IX

Beambten met de status van minister bewerken

Nr. Ministerspost Minister Partij
61 Voorzitter van het Tijdelijke Raadgevend Volkscongres (MPRS)   Chaerul Saleh
(vanaf 22 november 1963)
Murba
62 Voorzitter van de Volksvertegenwoordigingsraad voor "Wederzijdse Hulp" (DPR-GR)   Arudji Kartawinata
63 Vicevoorzitter van het Hoge Adviesorgaan (DPA)   Sartono PNI
64 Tweede Vicevoorzitter van het Hoge Adviesorgaan (DPA) Sujono Hadinoto
65 Vicevoorzitters van het Tijdelijke Raadgevend Volkscongres (MPRS)
(vanaf 22 november 1963)
  Ali Sastroamidjojo PNI
  Idham Chalid NU
  D.N. Aidit PKI
  Wilujo Puspojudo
66 Vicevoorzitters van de Volksvertegenwoordigingsraad voor "Wederzijdse Hulp" (DPR-GR)   Achmad Sjaichu
IGG Subamia
M.H. Lukman PKI
Mursalin Daeng Mamangung