Jürgen Schult

Jürgen Schult
Volledige naam	Jürgen Schult
Geboortedatum	11 mei 1960
Geboorteplaats	Amt Neuhaus
Lengte	1,93 m
Gewicht	110 kg
Sportieve informatie
Discipline	discuswerpen
Eerste titel	Europees jeugdkampioen discuswerpen 1979
OS	1988, 1992, 1996, 2000
Extra	Wereldrecordhouder discuswerpen 1986-2024;; Duits recordhouder discus-werpen
Portaal	Atletiek

Jürgen Schult (Amt Neuhaus, 11 mei 1960) is een voormalige atleet uit de vroegere Duitse Democratische Republiek (DDR), die gespecialiseerd was in het discuswerpen. Hij werd olympisch kampioen, Europees kampioen en meervoudig Oost-Duits kampioen in deze discipline. In totaal nam hij viermaal deel aan de Olympische Spelen en won hierbij twee medailles (goud en zilver). Sinds 1986 was hij houder van het wereldrecord, tot dit in 2024 werd verbeterd door Mykolas Alekna.

Biografie bewerken

In 1979 werd Schult Europees jeugdkampioen. In 1983 boekte hij zijn eerste succes bij de senioren. Hij won toen een gouden medaille bij de Oost-Duitse kampioenschappen. Die nationale titel zou hij in totaal achtmaal veroveren. Op de wereldkampioenschappen in Helsinki dat jaar, moest hij met 64,92 m genoegen nemen met een vijfde plaats.

Op 6 juni 1986 bracht hij het wereldrecord op 74,08 in Neubrandenburg. Hij verbeterde hiermee het oude wereldrecord met ruim twee meter. Hij won de Europacup in 1983, 1989 en 1999. In 1987 veroverde hij op de wereldkampioenschappen in Rome een gouden medaille bij het discuswerpen.

Zijn beste prestatie boekte Jürgen Schult in 1988 op de Olympische Spelen van Seoel. Hij maakte toen zijn olympisch debuut op het onderdeel discuswerpen. Met een beste poging van 68,82 versloeg hij Romas Ubartas uit de Sovjet-Unie (zilver; 67,48) en Rolf Danneberg uit de Bondsrepubliek (brons; 67,38). Vier jaar later moest hij bij de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona met 64,94 genoegen nemen met een zilveren medaille. Deze wedstrijd werd gewonnen door de Litouwer Romas Ubartas, die zijn discus 65,12 ver wist te werpen.

Schult heeft een graad in sportonderwijs en werd in 2002 trainer van het Duitse discuswerpteam. Naast atleet is hij journalist in opleiding.

Doping bewerken

In de DDR werden talentvolle sporters structureel doping toegediend in het kader van het Staatsplanthema 14.25. In onderzoeken die na de Duitse hereniging werden gedaan bleek dat Schult in ieder geval in 1983 en 1984 hoge doses van het middel Oral-Turinabol toegediend heeft gekregen.^[1]

Titels bewerken

Olympisch kampioen discuswerpen - 1988
Wereldkampioen discuswerpen - 1987
Europees kampioen discuswerpen - 1990
Duits kampioen discuswerpen - 1999
Oost-Duits kampioen discuswerpen - 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990
Europees jeugdkampioen discuswerpen - 1979

Persoonlijke records bewerken

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
discuswerpen	74,08 m (ex-WR; NR)	6 juni 1986	Neubrandenburg
kogelstoten	17,45 m	1982

Wereldrecords bewerken

Afstand	Datum	Plaats
74,08 m	6 juni 1986	Neubrandenburg

Palmares bewerken

discuswerpen bewerken

1979: 1 ELK - 56,18 m
1983: 5e WK - 64,92 m
1983: 1 Europacup - 64,96 m
1984: 3 Vriendschapsspelen - 66,02 m
1985: 2 Wereldbeker - 68,30 m
1987: 1 WK - 68,74 m
1987: 2 Europacup - 66,54 m
1988: 1 OS - 68,82 m
1989: 1 Europacup - 66,54 m
1989: 1 Wereldbeker - 67,12 m
1989: 1 Grand Prix Finale - 67,48 m
1990: 1 EK - 64,58 m
1991: 6e WK - 63,12 m
1991: 2 Europacup - 63,24 m
1992: 2 OS - 64,94 m
1993: 3 Grand Prix Finale - 64,12 m
1993: 3 WK - 66,12 m
1994: 3 EK - 64,18 m
1994: 2 Europacup - 64,42 m
1995: 5e WK - 64,44 m
1996: 3 Europacup - 61,96 m
1996: 6e OS - 64,62 m
1997: 3 WK - 66,14 m
1997: 4e Grand Prix Finale - 64,18 m
1998: 2 Europacup - 64,37 m
1998: 2 EK - 66,69 m
1999: 2 WK - 68,18 m
1999: 1 Europacup - 65,68 m
1999: 5e Grand Prix Finale - 64,94 m
2000: 8e OS - 64,41 m

Golden League-podiumplekken

1998: 3 Weltklasse Zürich – 65,96 m
1999: 2 Golden Gala – 66,34 m
1999: 3 Weltklasse Zürich – 66,88 m
1999: 2 Memorial Van Damme – 64,53

Externe links bewerken

(en) World Athletics-profiel voor Jürgen Schult
(en) Profiel van Jürgen Schult op sports-reference.com (gearchiveerd)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Brigitte Berendonk (1991): Doping-Dokumente - Von der Forschung zum Betrug. Springer-Verlag, Berlijn, ISBN 3-540-53742-2, p. 128, tabel 8

[1] Brigitte Berendonk (1991): Doping-Dokumente - Von der Forschung zum Betrug. Springer-Verlag, Berlijn, ISBN 3-540-53742-2, p. 128, tabel 8

[1]