José Vicente Casanova

Spaans hoogleraar

José Vicente Casanova (Zaragoza, 1951) is een Spaans toonaangevende wetenschapper op het gebied van de godsdienstsociologie[1]. Hij publiceert en spreekt op grote schaal over onderwerpen als religie, globalisering, migratie en pluralisme. Zijn boek "Public religions in the modern world" wordt beschouwd als een moderne klassieker[2].

José Vicente Casanova
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 1951
Geboorteplaats Zaragoza
Wetenschappelijk werk
Vakgebied godsdienstsociologie, filosofie
Publicaties Secularization, Religion, and Multicultural Citizenship, Public religions in the modern world
Bekend van De rol van religie in stedelijke samenlevingen in relatie tot geweld
officiële website
Portaal  Portaalicoon   Wetenschap & Technologie

Opleiding en werk bewerken

Casanova studeerde filosofie in Zaragoza en behaalde zijn MA in de theologie aan de Universiteit van Innsbruck, Oostenrijk, en studeerde sociologie in New York, waar hij werd benoemd tot professor in de sociologie aan de New School for Social Research. Momenteel werkt hij als hoogleraar in de Godsdienstsociologie bij de afdeling Sociologie aan de Universiteit van Georgetown (Washington DC.)

Publicaties bewerken

  • Secularization, Religion, and Multicultural Citizenship (2014)
  • Secular and Sacred? The Scandinavian Case of Religion in Human Rights, Law and Public Space (2014)
  • Religious Associations, Religious Innovations and Denominational Identities in Contemporary Cities (2013)
  • Public Religions in the Modern World" (1994)

Onderscheidingen bewerken

Tegenwoordig spreekt hij ook vaak over de rol van religie in stedelijke samenlevingen in relatie tot geweld[4], waarvan hij vindt dat religie zowel het probleem als de oplossing voor deze fundamentele problemen van het samenleven kan zijn. In een recente discussie stelt hij dat we het eens moeten worden over het feit dat we leven in een wereld met vele verschillende religies en culturen. In plaats van te proberen om iedereen in te passen in één universele religie of cultuur, moeten we juist deze pluraliteit respecteren. Hij haalt Moeder Theresa daarbij aan die eens zei: "Ik houd van alle religies, maar ik ben verliefd op mijn eigen", en hij voegt daaraan toe dat hij een proselitisme dat verenigbaar is met een dergelijke houding kan omarmen.