Jeannie Longo

Frans wielrenster
(Doorverwezen vanaf Jeannie Longo-Ciprelli)

Jeannie Michelle Alice Longo-Ciprelli (Annecy, Haute-Savoie, 31 oktober 1958) is een Franse voormalig wielrenster. Ze is een van de succesvolste wielrensters ooit. Zo behaalde ze in totaal 58 nationale titels op de weg en op de baan. Met 9 wereldtitels en een olympische titel op de weg heeft ze bovendien meer gepresteerd dan welke (ook mannelijke) profwielrenner ook. Ze boekte in totaal meer dan 900 zeges. Ook verbeterde Longo meermalen het werelduurrecord. Ze kwam echter ook enkele keren in opspraak en werd gestraft voor dopinggebruik.

Jeannie Longo
Jeannie Longo
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jeannie Michelle Alice Longo-Ciprelli
Geboortedatum 31 oktober 1958
Geboorteplaats Annecy, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 164 cm
Gewicht 47 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt na 2016
Beste prestaties
WK op de weg 1e (1985, 1986, 1987, 1989, 1995)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Biografie

bewerken
 
Tijdrit Women's Challenge 2001.

Longo heeft sinds 1984 aan zeven Olympische Zomerspelen meegedaan. Bij de Olympische Spelen van 2008 in Peking werd ze vierde op de tijdrit en miste daarbij op twee seconden het brons. Toen ze de vijftig al gepasseerd was, heeft ze laten weten dat ze minimaal door wilde gaan met fietsen tot het WK 2009 in het Zwitserse Mendrisio.[1] Bij de tijdrit behaalde ze de tiende plaats. In 2010 werd ze vijfde op de tijdrit en twaalfde op de wegrit van het WK in Geelong.

 
Longo tijdens het WK 2009.

In 2011 won ze - 52 jaar oud - voor de laatste keer het Franse kampioenschap tijdrijden en werd tweede in de wegrit.[2] Longo werd op 57-jarige leeftijd nog dertiende tijdens het nationaal kampioenschap tijdrijden in 2016.[3]

 
Longo won in 2011 in de tijdrit haar 58e en ze greep op de weg naast haar 59e Franse nationale titel.

Werelduurrecord

bewerken

Op 5 november 2000 verbrak Longo het drie weken oude werelduurrecord van Anna Wilson-Millward met 1200 meter tot 44,767 km. Eén maand later verbeterde ze haar eigen record tot 45,094 km. Haar rivale Leontien van Moorsel verbrak dit record op 1 oktober 2003 door 46,065 km te rijden in Mexico City.

Vóór 2000 verbrak Longo het record reeds viermaal, maar deze werden verreden op aerodynamische fietsen en werden in 2000 geplaatst in de categorie Best Human Effort. Tussen 1986 en 1989 verbrak ze dit record met 44,7 km, 44,9 km en een evenaring van 44,9 km. In 1996 verbeterde ze het tot 48,159 km.

In september 1987 werd Longo betrapt op ephedrine na een 3 km-wereldrecordpoging in Colorado Springs. Ze werd hiervoor één maand geschorst.[4] In september 2011 kwam ze in opspraak omdat meerdere malen onduidelijkheid bleek te zijn over haar whereabouts.[5] Ook miste ze in anderhalf jaar tijd drie dopingtesten. Na 5,5 jaar, in maart 2017, werd Longo's man en coach Patrice Ciprelli veroordeeld tot één jaar voorwaardelijke gevangenisstraf voor het importeren van 33 dozen EPO tussen 2008 en 2011; bovendien moest hij € 12.800 betalen aan boetes en gerechtskosten.[6][7] In januari 2018 verloor ze een rechtszaak bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens waarin zij, samen met andere Franse sporters en sportbonden, het gebrek aan privacy bij de whereabouts aan de kaak stelde.[8] Het Hof stelde hen echter in het ongelijk; het oordeelde weliswaar dat er sprake is van enige inbreuk op de privacy, maar dat dat geoorloofd is.[9]

Overwinningen

bewerken

Jeannie Longo won, met name in Frankrijk, tientallen eindklassementen en meer dan 150 etappes. In de Ronde van Frankrijk voor vrouwen won ze 31 etappes, waaronder één ploegentijdrit, en behaalde ze de eindoverwinning in 1987, 1988 en 1989.

Etappekoersen

bewerken

Kampioenschappen en Spelen

bewerken

Vanaf 1979 won Longo 20 keer de nationale titel in de wegrit, elf keer in de tijdrit en drie keer in de ploegentijdrit. Ze won tussen 1985 en 1995 vijf wereldtitels op de weg en tussen 1995 en 2001 vier wereldtitels in de tijdrit. Tussen 1984 en 2008 deed ze zeven keer mee aan de Olympische Zomerspelen; in 1996 won ze de wegrit en werd tweede in de tijdrit.

Op de baan werd ze zestien keer Frans kampioen in de achtervolging en acht keer in de puntenkoers. Ze won drie wereldtitels in de achtervolging en een keer in de puntenkoers in 1989. Tijdens de Olympische Zomerspelen 1992 in Barcelona werd ze zesde in de achtervolging.

Wedstrijd 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16
  FK weg                                           12
  FK ITT                       5 9 14 13 13
  FK baan1                                                       4  
  FK baan2                 4       4 4 8 6  
  WK weg 8 10   - 5           9   7 49 9 9 -   - 6 21 - 23 17 50 12
  WK ITT         5 9     7 6 15
  WK baan1 4                   4
  WK baan2   5
OS weg 6 21     26 10 24
OS ITT     14 4
OS baan1 6
World ranking         15     12     7 14 12 12 11 75 31 61 66 69 52 42 21 25 81

"ITT" = individuele tijdrit; "-" = wel gestart, niet gefinisht; "baan 1" = achtervolging; "baan 2" = puntenkoers
World ranking: tot 1987 Super-Prestige Pernod, 1989-1994 Wereldklassement en vanaf 1995 UCI-wereldklassement

Onderscheidingen

bewerken

Jeannie Longo werd in 1986 benoemd tot Ridder in het Legioen van Eer. In 1996 werd ze bevorderd tot Officier en in 2010 tot Commandeur in deze orde.[10] In 2002 werd ze opgenomen in de Hall of Fame van de UCI.[11]

  • In december 2006 stapte Longo over naar wielerploeg Unique, wat haar eerste buitenlandse avontuur in haar carrière betekende.[12]
  • Naast haar professionele wielercarrière is Jeannie Longo ook nog skilerares.
Zie de categorie Jeannie Longo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.