Jean Baptiste Bourguignon d'Anville
Jean Baptiste Bourgignon d'Anville (Parijs, 11 juli 1697 - Parijs, 28 januari 1782) was een Franse geograaf en cartograaf. Een krater op de maan en een plaats in de Amerikaanse staat Vermont (Danville) werden naar hem genoemd.
| Jean Baptiste Bourguignon d'Anville | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Jean-Baptiste Bourguignon d'Anville: Troisième partie de la carte d'Asie, contenant la Sibérie, et quelques autres parties de la Tartarie, Paris (1753)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 11 juli 1697 | |||
| Geboorteplaats | Parijs | |||
| Overleden | 28 januari 1782 | |||
| Overlijdensplaats | Parijs | |||
| Land | Frankrijk | |||
| Beroep | Geograaf | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | Géographie Ancienne et Abrégée, 1769 | |||
| ||||
LevensloopBewerken
D'Anville was een hervormer van de cartografie, die op de door hem vervaardigde kaarten alles waar geen wetenschappelijke zekerheid over bestond wegliet. Zijn kaarten zijn in vergelijking met die van zijn voorgangers dan ook "leeg" te noemen. Al als twaalfjarige maakte D'Anville zijn eerste kaarten van de antieke wereld. De Abbé Longuerue was Jean Baptiste daarbij behulpzaam. In 1713 verscheen zijn eerste serieuze kaart, van het oude Griekenland, in druk.
Zijn werk had ook een Nederlands tintje. In zijn werk "Notice de l'ancienne Gaule tirée des monumens romains" identificeerde hij de op de Peutinger kaart (Tabula Peutingeriana) aan de zuidelijke heerweg Noviomagus (Nijmegen) - Lugdunum Batavorum (Katwijk-Brittenburg) gelegen Romeinse plaatsen, Caspingium, Tablis en Flenium met respectievelijk Asperen, Oud-Alblas en Vlaardingen.
D'Anville was niet in al zijn werk even succesvol; zijn hypothese over de vorm van de aarde werd al tijdens zijn leven niet door opmetingen bevestigd. Een nieuwe kaart van Italië bleek daarentegen precies in verhouding getekend te zijn. D'Anville was lid van twee belangrijke Franse wetenschappelijke instituten, de
BibliografieBewerken
- Pere J. B. du Halde with maps by d'Anville, "Description geographique de la Chine", 1735.
- "Nouvel Atlas de la Chine", 1737.
- "Atlas Général", circa 1740.
- "Notice de l'ancienne Gaule tirée des monumens romains" (Parijs, 1740) [1]
- "Géographie Ancienne et Abrégée", 1769.
Externe linkBewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|