Isildur is een personage uit de werken over de Midden-aarde van J.R.R. Tolkien.

Isildur
Tolkien-personage
Titel Koning van Gondor, Koning van Arnor
Geslacht Man
Afkomst Mens, Dúnadan, Númenoriaan
Geboortejaar II 3209
Overlijdensjaar III 2
Familie
Vader Elendil
Nageslacht Elendur, Aratan, Ciryon en Valandil

Númenor bewerken

Hij was de zoon van Elendil de Lange. Samen met zijn vader en zijn broer Anárion overleefde hij Akallabêth, de ondergang van het eiland Númenor. Dit vijfpuntige eiland tussen Midden-aarde en de Onsterfelijke Landen verzonk in de Grote Zee, omdat de Númenórianen de woede van de Valar over zich hadden afgeroepen.

De Númenórianen hadden namelijk Sauron gevangengenomen en opgesloten, maar Sauron kon het hart van de Númenóriaanse Koning corrumperen zodat hij Valinor zou aanvallen. Sauron vertelde dat de Valar hun geen eeuwig leven wilden schenken. Door zijn hoge leeftijd en de angst voor de dood wist Sauron Ar-Pharazôn te verleiden om een invasie op Valinor voor te bereiden. Er waren echter nog steeds Valar-getrouwe Númenórianen. Zij werden de Getrouwen genoemd. Zodra Ar-Pharazôn en zijn leger op Valinor landden, lieten de Valar de bergen op hem en zijn leger neerkomen. Ook vernietigden de Valar Númenor.

Arnor & Gondor bewerken

De schepen van de Getrouwen spoelden echter op Midden-aarde aan. Hier stichtten Elendil en zijn zonen Isildur en Anárion respectievelijk de koninkrijken Arnor en Gondor. In de eeuwen daarvoor hadden al vele Getrouwen zich hier gevestigd.

Isildur en zijn broer regeerden over Gondor en namen deel aan Het Laatste Bondgenootschap tussen Mensen en Elfen. Samen met hun vader en de Hoge Koning van de Elfen, Gil-galad van Lindon trokken zij naar Mordor. Hier werd een lange strijd gevoerd en Anárion werd gedood. Toen Sauron op het strijdtoneel verscheen en Gil-galad en Elendil doodde nam Isildur zijn vaders zwaard, Narsil, en sneed de Ene Ring van Saurons hand af, waardoor Sauron verslagen werd. Sauron zou definitief verslagen zijn geweest als de Ring vernietigd was door hem in het vuur van de Doemberg te werpen.

Irisvelden bewerken

Isildur besloot de Ring echter voor zichzelf te houden. Hij zei: dit is om de dood van mijn vader te vereffenen. Dit leidde echter tot zijn dood tijdens de Ramp van de Irisvelden. Toen hij in het jaar 2 van de Derde Era door de Irisvelden trok viel een groep Orks zijn mannen aan. Zij doodden Isildurs drie oudste zonen. Isildur deed de Ring aan zijn vinger en werd hierdoor onzichtbaar. Hij sprong de rivier in en zwom weg, maar in het water gleed de Ring van zijn vinger waardoor hij weer zichtbaar werd. Een Ork zag hem en schoot een pijl in zijn rug die hem doodde. Zijn stoffelijke resten werden hoogstwaarschijnlijk gevonden door Saruman in de Derde Era. Na de verovering van Isengard door de Enten keerde, nazat van Elendil, koning Elessar terug naar Isengard en vond daar in de Orthanc in een geheime opslagplaats de kroon van Isildur, de Elendilmir alsook een gouden juwelenkistje, vermoedelijk voor de Ene Ring[1]. De Ene Ring zonk weg in de Irisvelden of de Anduin, totdat Déagol hem vond terwijl hij met Sméagol aan het vissen was.

Perkamentrol bewerken

Isildur schreef een perkamentrol over de veranderingen van de ene ring. De rol bleef drieduizend jaar in de Bibliotheek van Minas Tirith liggen totdat hij werd gelezen door Gandalf. Isildur schreef onder andere:

De grote ring zal thans heengaan om een erfstuk te worden van het Noordelijk Koninkrijk; maar boekstavingen ervan zullen in Gondor worden achtergelaten, waar ook de erfgenamen van Elendil verblijven, opdat er niet een tijd zal komen waarin de herinnering aan deze belangrijke zaken zal vervagen.

De Lijn van Elros bewerken

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elros
Tar-Minyatur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vardamir Nólimon
 
 
 
 
 
Tindómiel
 
 
 
 
 
 
 
Manwendil
 
 
 
 
 
Atanalcar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tar-Amandil
 
 
 
 
 
Vardilmë
 
 
 
 
 
 
 
Aulendil
 
 
 
 
 
Nolondil
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tar-Elendil
 
 
 
 
 
Eärendur
 
 
 
 
 
 
 
Mairen
 
Yávien
 
Oromendil
 
Axantur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elatan van Adunië
 
Silmarien
 
Isilmë
 
Tar-Meneldur
 
Almarian
 
 
 
Caliondo
 
Lindissë
 
Ardamir
 
Cemendur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Valandir
Heer van Adunië
 
Tar-Aldarion
 
Erendis
 
Orchaldor
 
Ailinel
 
Malantur
 
Almiel
 
Írildë
 
Hallatan
van Hyarastorni
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nessandië
 
 
Hallacar
 
Tar-Ancalimë
 
 
 
 
 
Soronto
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elendil
 
Tar-Anárion
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koningen van Númenor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anárion
 
Isildur
Voorganger:
Elendil
Koning van Gondor
II 3441 – III 2
Opvolger:
Meneldil