IJzer(II)acetaat
IJzer(II)acetaat is een coördinatie complex met de verhoudingsformule . Het is een witte, vaste stof, hoewel verontreinigde hoeveelheden licht gekleurd kunnen zijn.[3] Een licht groen gekleurd tetrahydraat is ook bekend, deze verbinding is zeer goed water-oplosbaar.
IJzer(II)acetaat | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Weergave van de verhoudingsformule van ijzer(II)acetaat
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | ||||
IUPAC-naam | IJzer(II)acetaat | |||
Andere namen | Ferro-acetaat | |||
Molmassa | 173,93 g/mol | |||
SMILES | CC(O1)O[Fe]12OC(O2)C
| |||
CAS-nummer | 3094-87-9 | |||
PubChem | 18344 | |||
Wikidata | Q2657418 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H315 _ H319 _ H335[1] | |||
EUH-zinnen | P261 _ P305+P351+P338[1] | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Kleur | anhydraat: witte kristallen tetrahydraat: licht groene kristallen | |||
Dichtheid | 1,734 g/cm³ | |||
Smeltpunt | (ontleding[2][1]) 190-200 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Synthese en structuur
bewerkenIJzerpoeder reageert met azijnzuur als oplosmiddel in een elektrolyse waarbij en waterstofgas ontstaan:[3]
Een andere optie is het onoplosbare, olijfgroene ijzer(II)carbonaat als bron van ijzer te gebruiken:[4]
De stof heeft een polymere structuur met een octahedrische omringing van de Fe(II)-ionen die door bruggende acetaatliganden verbonden zijn. Het is een coördinatiepolymeer.[3]
De gehydrateerde vorm, een tetrahydraat, ontstaat in de reactie van ijzer(II)oxide of ijzer(II)hydroxide met azijnzuur.[5] Het tetrahydraat is oplosbaar in water en ethanol en heeft een groene tot (bruine (door oxidatie) kleur.[6]
De reactie van oud ijzer met azijnzuur levert een bruin gekleurd mengsel op van verschillende ijzer(II)- en ijzer(III)-acetaten dat in de kleurstofindustrie gebruikt wordt.[7]
Toepassingen
bewerkenIJzer(II)acetaat wordt in de verfindustrie gebruikt als (mordant, hechtmiddel, voor textiel.[8]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Iron(II) acetate op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c d Online catalogus van Sigma Aldrich, geraadpleegd op [dode link].
- ↑ (en) Lide, David R., ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.
- ↑ a b c d (en) Weber, Birgit, Betz, Richard, Bauer, Wolfgang, Schlamp, Stephan (2011). Crystal Structure of Iron(II) Acetate. Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie 637: 102–107. DOI: 10.1002/zaac.201000274.
- ↑ Basisscheikunde: een sterker zuur verdrijft een zwakker zuur uit zijn zouten
- ↑ (en) Synthesis of Iron(II) acetate hydrate (ferrous acetate). Gearchiveerd op 25 augustus 2013. Geraadpleegd op 7 januari 2009.
- ↑ (en) Dale L. Perry. (2011). Handbook of Inorganic Compounds. (Second Edition ed.) 173 – Taylor & Francis US ISBN 1439814619 Internetpagina: Handbook of Inorganic Compounds (alleen samenvatting, voor volledig artikel is betaald abonnement nodig)
- ↑ (en) Egon Wildermuth, Hans Stark, Gabriele Friedrich, Franz Ludwig Ebenhöch, Brigitte Kühborth, Jack Silver, Rafael Rituper. (2000). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. , hoofdstuk Iron Compounds – Wiley-VCH (Weinheim) DOI:10.1002/14356007.a14_591
- ↑ (en) Eboniseren van hout met ijzer(II)acetaat