Ivoorzwam
Ivoorzwam (Hygrophorus eburneus) is een schimmel uit de familie Hygrophoraceae. Zoals alle Hygrophorus-soorten leeft deze in een symbiotische mycorrhiza-verbinding (uitwisseling van voedingsstoffen) met bomen. In Midden-Europa komt hij voor tussen september en november.
Ivoorzwam | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Hygrophorus eburneus (Bull.) Fr. (1838) | |||||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Ivoorzwam op Wikispecies | |||||||||||||||
|
De Franse botanici Jean Baptiste François en Pierre Bulliard beschreven deze soort reeds in 1783. Op grond van latere inzichten werd de ivoorzwam in het geslacht Hygrophorus ingedeeld.
Kenmerken bewerken
- Hoed
De hoed is halfkogelvormig tot afgevlakt en heeft een doorsnede van 3-9 cm. De kleur van de hoed is wit, later ivoor en weer later crème.
- Lamellen
De lamellen zijn breed, de kleur is wit tot crème en ze voelen wasachtig aan wanneer ze tussen de vingers worden gewreven.
- Steel
De steel heeft een lengte van 4-12 cm en een breedte van 5-13 mm. Verder is de witte steel vochtig slijmerig-kleverig en voorzien van een kleiige, gelige top.
- Vruchtlichaam
Het vruchtlichaam is middelgroot, zuiver wit en bedekt met een laag slijm, dat dik genoeg is om het verzamelen in vochtige toestand moeilijk te maken.
- Eetbaarheid
De paddenstoel is eetbaar, maar niet lekker door zijn slijmerigheid.
- Sporen
De sporen zijn wit van kleur met een glad oppervlak en hebben een afmeting van 6-7 × 5 μm.
Verspreiding bewerken
Ivoorzwam groeit vooral bij beuken en zomereiken in lanen en bossen op zandige bodem met een dunne strooisellaag. De schimmel komt verspreid voor in Europa en Noord-Amerika en komt ook voor in Noord-Afrika. In Nederland heeft hij de status zeldzaam.
Foto's bewerken
-
sporen
-
onderkant
Bronnen, noten en/of referenties |