Georg Keppler
Georg Heinrich Keppler (Mainz, 7 mei 1894 - Hamburg, 16 juni 1966) was een Duitse officier en SS-Obergruppenführer en generaal bij de Waffen-SS. Tijdens de Tweede Wereldoorlog voerde hij het commando over 2. SS-Panzer-Division Das Reich, 3. SS-Panzer-Division Totenkopf, I. SS-Panzerkorps en het III. (germanisches) SS-Panzerkorps.
| Georg Keppler | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Portret van Keppler door Wolfgang Willrich, 1940
| ||||
| Geboren | 7 mei 1894 Mainz, Rijnland-Palts, Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | 16 juni 1966 Hamburg, West-Duitsland | |||
| Religie | Protestants, kerkuittreding verklaarde zich later Gottgläubig[1] | |||
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Onderdeel | .svg){kind=small} Deutsches Heer Heer Schutzstaffel SS-Verfügungstruppe Waffen-SS
| |||
| Dienstjaren | 1913 - 1919 1935 - 1945 | |||
| Rang |   SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS | |||
| Eenheid | 1. Hannoversches Füsilier-Regiment „General-Feldmarschall Prinz Albrecht von Preußen“ Nr. 73 28 februari 1913[2] - 1915[3] Kriegsschule Glogau Oktober 1913 - Mei 1914[2][3] 39. Infanterie-Brigade 1915 - 11 november 1918[3] 2. Posensches IR „von Coubière“ Nr 19 11 november 1918[3] - 4 augustus 1919[2][3] 32e Infanterieregiment 24 mei 1935[2] - 10 oktober 1935 Reserve SS FHA 6 april 1944[2] | |||
| Bevel | Hunderschaft/Schutzpolizei Hannover 9 november 1924 - 30 juni 1926[2][4] Kds Jena 1 juli 1930 - 14 november 1933[2][4] Landespolizei Abt Gotha[2] 15 november 1933 - 24 mei 1935[4] I./1.SS-Standarte/SS VT 10 oktober 1935[2] - 23 maart 1938[4] SS-Panzergrenadier-Regiment 4 „Der Führer“ 23 maart 1938[4] - 11[4]/10 juli 1941[2] Watch Btn Prag Juni 1939 - September 1939[2][4] 3. SS-Panzer-Division Totenkopf 15 juli 1941 - 21 september 1941[2][4] 2. SS-Panzer-Division Das Reich 1 april 1942 - 10 februari 1943[2][5] Befehlshaber der Waffen-SS "Böhmen und Mähren" 31 augustus 1943 - 20 maart 1944[6][2][5] Befehlshaber der Waffen-SS Ungarn 6 april 1944 - 31 oktober 1944[2][7] I SS Pantserkorps Leibstandarte 16 augustus 1944 - 24 oktober 1944[6][2][7] III (Germaanse) SS Pantserkorps 30 oktober 1944 - 4 februari 1945[6][2] Waffen-SS/HSSPF Ungarn 1 november 1944 - 5 februari 1945[2][7] XVIII. SS-Armeekorps 4 februari 1945 - 8 mei 1945[6][2] | |||
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |||
| Ander werk | Procuratiehouder | |||
| ||||
Leven
bewerkenAfkomst
bewerkenGeorg was een zoon van een Pruisische Oberst a. D. Otto Keppler (27 oktober 1854 - 16 november 1936) en zijn vrouw Amalie Elisabeth, geboren Heyke (21 mei 1870).
Eerste Wereldoorlog
bewerkenNa het behalen van zijn Abitur aan het Altes Gymnasium in Bremen, trad Keppler als Fahnenjunker in het Füsilier-Regiment „General-Feldmarschall Prinz Albrecht von Preußen“ (Hannoversches) Nr. 73 van het Pruisische leger. Van oktober 1913 tot mei 1914 werd hij voor opleiding naar de Kriegsschule in Glogau gecommandeerd. Na zijn terugkeer werd hij op 18 juni 1914 met Patent vanaf 23 juni 1912 tot Leutnant bevorderd.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd hij samen met zijn regiment gemobiliseerd, en voor het eerst als pelotons- (Zugführer) en compagniescommandant aan het westfront ingezet. Bij Saint-Quentin raakte hij op 29 augustus 1914 zwaargewond. Na zijn verblijf in het ziekenhuis en herstel werd Keppler overgeplaatst naar het 39. Infanterie-Brigade. Hier en in zijn latere commando's bij het 19e Reserve Divisie, had hij een functie als ordonnansofficier. Hij diende als Oberleutnant (vanaf 16 oktober 1917) en regimentsadjudant in zijn eigen regiment.
Interbellum
bewerkenNa de Eerste Wereldoorlog volgde zijn opname in de Reichswehr, en Keppler werd bij het Reichswehr-Infanterie-Regiment 19 ingedeeld. Begin augustus 1919 nam hij toch ontslag uit het leger, en trad als Gruppenadjutant in dienst van het Sicherheitswehr in Hannover op. In dezelfde functie verbleef Keppler ook nadat het Sicherheitswehr in de Schutzpolizei in Hannover opging. Als Hauptmann der Schupo was hij in de jaren 1924-1926 leider van een Hundertschaft. Om politieke en persoonlijke redenen nam Keppler op 1 juli 1926 ontslag bij de Pruisische politie en trad toe tot de Landespolizei van Thüringen. Hierna zat hij bij de politieafdeling van Gotha, en dan van januari 1927 tot midden februari 1928 als leider van de zelfstandige Hundertschaft in Hildburghausen. Tot het eind van juni 1930, werd hij ingezet als referent voor politieaangelegenheden, organisatie en als chef van de Landespolizei Thüringen. Daarna was Keppler tot november 1933, commandant van de Schutzpolizei Jena en werd op 1 juli 1931 tot Major der Schupo bevorderd. En hij nam op 24 mei 1935 de functie over van commandant van de Landespolizei-Abteilung Gotha.
Al in oktober 1930 was Keppler lid van de NSDAP.
Na in totaal 14 jaar in de politie, nam hij ontslag en ging weer terug het leger in en was een korte tijd als Major in het Infanterieregiment 32 werkzaam. Vandaar maakte hij in oktober 1935 de overstap naar de SS-Verfügungstruppe. Als SS-Sturmbannführer (majoor) kreeg hij het commando over een 1e bataljon van de SS-Standarte 1. Na de Anschluss Oostenrijk („Ostmark“), werd hij met de leiding van SS-Standarte 3 belast, welke kort daarvoor met de eretitel „Der Führer“ onderscheiden was en geherstructureerd werd in een Panzergrenadierregiment.
Tweede Wereldoorlog
bewerkenIn oktober 1939 werd het SS-Panzergrenadier-Regiment 4 „Der Führer“ onderdeel van de SS-Verfügungsdivision. Die nam deel aan de slag om Frankrijk, en opereerde in de Balkan en Rusland.
In augustus 1940 werd Keppler door Paul Hausser voor het Ridderkruis van het IJzeren Kruis voorgedragen. Als eerste lid van de Waffen-SS werd hij op 15 augustus 1940 ermee onderscheiden.
op 9 november 1940 werd hij bevorderd tot SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS. Midden juli 1941 nam hij voor korte tijd het commando van het 3. SS-Division „Totenkopf“, dit vanwege het gewond raken van Theodor Eicke, om daarop aansluitend het commando van het 6. SS-Gebirgs-Division Nord op zich te nemen.
Aan het eind van 1941 kreeg Keppler regelmatig optredende ernstige hoofdpijnen, om uiteindelijk een hersentumor gediagnostiseerd te krijgen.[8] De lente van 1942 bracht hij onder medisch toezicht door, drie maanden voordat hij tot SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS bevorderd werd. Kort daarna kreeg hij het commando over de 2. SS-Panzer-Division Das Reich. In februari 1943 gaf hij op advies van zijn artsen, het commando zijn divisie weer af. Hij kreeg verschillende administratieve functies binnen de Waffen-SS, waaronder in het Protectoraat Bohemen en Moravië en in Hongarije. Na zijn bevordering tot SS-Obergruppenführer en General in de Waffen-SS op 20 april 1944, kreeg hij weer een nieuw commando namelijk over het I. SS-Panzerkorps, welke van 16 augustus tot 24 oktober 1944 aan de gevechten in Normandië deelname. Op 30 oktober 1944 werd hij overgeplaatst naar het III. (germanisches) SS-Panzerkorps, dat aan het oostfront vocht en dat hij commandeerde tot 2 april 1945. Aansluitend werd hij de laatste bevelvoerende-generaal van het XVIII. SS-Armeekorps. Na deze vernietiging in de regio Donaueschingen-Schaffhausen vocht hij zich met een kleine Kampfgruppe terug naar Seebruck waar zijn familie zich bevond, en waar hij zich op 22 mei 1945 aan de United States Armed Forces overgaf.
De naoorlogse tijd
bewerkenOp 26 april 1948 werd Keppler uit het Amerikaanse krijgsgevangenen- en interneringskamp vrijgelaten. Hij was tot december 1952 werkzaam als commercieel medewerker in Opper-Beieren, en verhuisde met zijn familie naar Hamburg. Daar werkte hij als handelsbediende in een chemicaliënhandel, en vervolgens tot zijn pensionering in 1961 als geautoriseerde procuratiehouder.
Op 1 februari 1922 trouwde Keppler met Elisabeth Crudup (geboren 7 december 1897 te Krotoschin in Posen), de dochter van de voormalig Generalmajor Karl-Hermann Crudup. Het echtpaar kreeg een dochter (13 september 1923) en zoon (25 januari 1922-1940).
Militaire carrière
bewerkenKeppler bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
| Datum | Deutsche Heer | Schutzpolizei | Heer | Allgemeine-SS | Waffen-SS |
|---|---|---|---|---|---|
| 28 februari 1913[6][2][9] | Fahnenjunker | — |
— |
— |
—
|
| 1914[2][9] | Fähnrich | — |
— |
—
| |
| 18[9]- 19 juni 1914[6][2] (met Patent van 23 juni 1912[9]) |
Leutnant | — |
— |
— |
—
|
| 16[6]-18[2][9] oktober 1917 | Oberleutnant | — |
— |
— |
—
|
| 21 juni 1920[6][2][9] | — |
Hauptmann der Schupo | — |
— |
—
|
| 1 juli 1931[6][2][9] | — |
Major der Schupo | — |
— |
—
|
| 24 mei 1935[2][9] | — |
— |
Major | — |
—
|
| 10 oktober 1935[10][6][2][9] | — |
— |
— |
SS-Sturmbannführer | —
|
| 20 april 1937[2][11][6][9] | — |
— |
— |
SS-Obersturmbannführer | —
|
| 20 april 1938[2][6][9] | — |
— |
— |
SS-Standartenführer | —
|
| 13 mei 1940[2][6][9] | — |
— |
— |
— |
SS-Oberführer der Reserve (W-SS) |
| 9 november 1940[2][6][9] | — |
— |
— |
SS-Brigadeführer | Generalmajor in de Waffen-SS |
| 30 januari 1942[12][2][6][9] | — |
— |
— |
SS-Gruppenführer | Generalleutnant in de Waffen-SS |
| 20 april 1944[6]-25 mei 1944[2][9] (met ingang van 21 juni 1944[9]) |
— |
— |
— |
SS-Obergruppenführer | Generaal in de Waffen-SS |
Lidmaatschapsnummers
bewerkenOnderscheidingen
bewerkenSelectie:
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 15 augustus 1940 als SS-Oberführer en Commandant van de SS-Standarte "Der Führer" / SS-Verfügungsdivision / 18.Armee / Heeresgruppe B[13][14][2][1]
- Hanseatenkruis Hamburg[6][2][1]
- Kruis voor Militaire Verdienste, 2e Klasse[6] am Band für Kämpfer[2][1]
- Gewondeninsigne 1918 in zilver[11][6][2] in 1918[1]
- Silezische Adelaar, 1e Klasse[2] en 2e Klasse[2][1]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (13 mei 1940[2][6][1]) en 2e Klasse (13 mei 1940[2][6][1])
- Mouwband Kurland in 1943[2] - 1945[1]
- Julleuchter der SS op 16 december 1935[2][1]
Zie ook
bewerkenExterne link
bewerken
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Georg Keppler op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (de) SS Officers List; SS-Standartenführer to SS-Oberstgruppenführer. Schiffer Publishing Ltd, Verenigde Staten (2000), pp. 11. ISBN 0-7643-1061-5. Geraadpleegd op 25 maart 2021.
- (en) Miller, Michael D., Andreas Schulz (2015). Leaders of the SS & German Police Volume 2. R. James Bender Publishing, San Jose, 467, 468, 469, 479, 471, 472. ISBN 978-19-329-7025-8.
- ↑ a b c d e f g h i j k Miller 2015, p.472.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as Tixier 2019, p.SS OGRUF KEPPLER.
- ↑ a b c d e Miller 2015, p.468.
- ↑ a b c d e f g h Miller 2015, p.469.
- ↑ a b Miller 2015, p.470.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w (de) Axis Biographical Research: SS & GERMAN POLICE, SS-OBERGRUPPENFÜHRER & GENERAL DER POLIZEI, (H - L). Geraadpleegd op 8 augustus 2018. Gearchiveerd op 17 oktober 2019.
- ↑ a b c Miller 2015, p.471.
- ↑ (en) Google Boeken: Defenders of Fortress Europe The Untold Story of the German Officers During the Allied Invasion. p.88. Geraadpleegd op 11 oktober 2018. Gearchiveerd op 14 juli 2023.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Miller 2015, p.467.
- ↑ a b c (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1936. p.38-39. Geraadpleegd op 8 augustus 2018.
- ↑ a b (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1937. p.40-41. Geraadpleegd op 8 augustus 2018.
- ↑ SS Officers List 2000, p.11.
- ↑ TRACESOFWAR: Keppler, Georg. Geraadpleegd op 26 september 2018. Gearchiveerd op 26 september 2018.
- ↑ (en) Google Boeken: Elite of the Third Reich : the recipients of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939-45. p.208. Geraadpleegd op 11 oktober 2018. Gearchiveerd op 14 juli 2023.