Gehandicaptenvoertuig
Een gehandicaptenvoertuig is een voertuig dat door mensen met een handicap kan worden gebruikt. [1]
.jpg)
.jpg)
NederlandBewerken
DefinitieBewerken
Bestuurders van een gehandicaptenvoertuig vormen een speciale categorie van weggebruikers. Artikel 1 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 omschrijft een gehandicaptenvoertuig als volgt:
- ingericht voor het vervoer van een gehandicapte[2] (het is niet noodzakelijk dat de gebruiker werkelijk gehandicapt is[3])
- niet breder dan 1,10 m
- indien voorzien van een motor: met een door de constructie bepaalde maximumsnelheid van hoogstens 45 km/h
- niet zijnde een bromfiets
Normale motorvoertuigen bestuurd door een gehandicapte behoren niet tot deze categorie.
RegelsBewerken
Gehandicaptenvoertuigen mogen niet rijden op autosnelwegen en autowegen, maar wel op andere wegen op alle weggedeelten behalve het ruiterpad en de berm. Rijdend op het trottoir of voetpad moet de bestuurder de regels voor voetgangers volgen en niet sneller rijden dan 6 kilometer per uur.
Een gehandicaptenvoertuig mag geparkeerd worden op een gehandicaptenparkeerplaats, zelfs indien het voertuig niet is voorzien van een gehandicaptenparkeerkaart. Daarbij geldt echter wel de restrictie (die ook geldt voor auto's met een gehandicaptenparkeerkaart) dat het parkeren verband houdt met het vervoer van een gehandicapte.[bron?]
Een gehandicaptenvoertuig mag ook worden geparkeerd op het voetpad of trottoir. Dat is een van de oorzaken van de populariteit van de wagentjes onder niet-gehandicapten, vooral in grote steden met weinig en dure parkeerplaatsen.
TypesBewerken
Voorbeelden in Nederland zijn de Amica, de Arola, de Canta en scootmobielen.
| Bronnen, noten en/of referenties |
| Vervoermiddelen en andere gebruikers van de openbare weg | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|