Mijn naam is Joyce VanAutreve. Ik ben 26 jaar, afkomstig uit Deinze en nu wonende te Gentbrugge. Ik heb een dochtertje van bijna anderhalf en ben eerstejaarsstudent Sociaal Werk aan de Vives hogeschool. In het teken van een examentaak werd ons gevraagd een Wikipediapagina aan te maken over een onderwerp waar we zelf een link of band mee hebben. Na enkele suggesties overlopen te hebben bleef enkel mijn eerste en meest aan het hart liggende idee over.
Als geboren en getogen Deinzenaar was de Stoet van Canteclaer, bij ons ook wel 'De Canteclaerstoet', een evenement waar ik als kind enorm naar uitkeek. Mijn eerste editie was die van 1993. Voor de stoep bij mijn grootouders zaten wij, alle kleinkinderen samen, op stoeltjes ongeduldig te wachten tot de grootste stoet langs kwam. Sindsdien mistte ik geen enkele editie. Zelf de doorregende editie van 2002 was er eentje om altijd te onthouden. Was het niet dat ik toen niet van aan de zijlijn toekeek maar zelf mee mocht lopen. Verkleumd van de kou, met een ei op het hoofd was ik toen een van die moedige kindjes die het volhield tot het einde. Doorweekt, onderkoeld en nadien doodziek. Maar zelf dat heeft het gelukzalige gevoel niet weten te temperen als ik hoor dat er weer een volgende stoet aankomt.
Vijf jaar is lang wachten, maar 22 mei 2022 zal zeker en vast de moeite zijn! Het is dan niet enkel het zestigjarig bestaan van het Comité van Canteclaer maar de stoet zal ook voor de vijfentwintigste keer uitrijden. Ik hoop nog grootser, nog sprankelender, nog reuzer dan alle vorige edities. En voor al die figuranten en toeschouwers hoop ik maar een ding, en dat is de zon!
Foto's onroerend erfgoed Deinze.
