Gebruiker:Tristan Surtel/Kladblok 5
Raoul M. Boucke (Paramaribo, 1 november 1975) is een Surinaams-Nederlands ambtenaar en politicus namens Democraten 66 (D66). Hij is lid van de Tweede Kamer en werkte daarvoor voor twee ministeries, de Europese Commissie en de Nederlandse vertegenwoordiging bij de Europese Unie (EU).
Raoul Boucke | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Boucke in 2014
| ||||
Algemeen | ||||
Volledige naam | R.M. Boucke | |||
Geboren | 1 november 1975 | |||
Geboorteplaats | Paramaribo, Suriname | |||
Partij | Democraten 66 | |||
Alma mater | TU Delft | |||
|
Jeugd en niet-politieke carrière
bewerkenBoucke is geboren in 1975 in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo. Hij groeide op in Moengo met een broer en een zus. Zijn familie verhuisde naar Paramaribo toen Boucke acht jaar oud was en daar ging hij later naar het Miranda Lyceum. In 1993 emigreerde hij naar Nederland om scheikundige technologie aan de Technische Universiteit Delft te studeren.[1] Hij behaalde zijn diploma acht jaar later en ontving de Nederlandse nationaliteit in 2002.[2][3]
Na zijn studie nam Boucke een baan bij het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, waar hij aan international betrekkingen werkte.[1][4] Vervolgens ging hij in 2007 als Europees ambtenaar in Brussel werken.[5] Eerst was hij vier jaar in dienst bij de permanente vertegenwoordiging van Nederland bij de EU, waar hij aan milieubeleid werkte, en daarna was hij adviseur op het gebied van emissiehandel bij het Directoraat-generaal Klimaat van de Europese Commissie.[1][4][6] In 2016 keerde hij terug naar de permanente vertegenwoordiging, waar hij zich op transportbeleid focuste.[4] In januari 2020 verliet hij Brussel om voor het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat te werken op het gebied van luchtvaart.[7][8]
Politiek
bewerkenBoucke werd lid van Democraten 66 in 2002 en was tussen 2011 en 2017 voorzitter van D66 België en Luxemburg.[2][9] Hij was de vijfde kandidaat van D66 bij de Europese Parlementsverkiezingen in 2014. Hij ontving 6.663 voorkeurstemmen en werd niet verkozen, aangezien zijn partij vier zetels won.[10] Bij de volgende verkiezingen – vijf jaar later – was Boucke nummer twee op de lijst.[11] Tijdens de campagne sprak hij zijn steun uit voor een Europese CO2-belasting en was hij voorstander van het verlagen van de kiesleeftijd van achttien naar zestien.[12][13] Hij werd wederom niet verkozen; D66 behaalde twee zetels, maar Samira Rafaela, de derde kandidaat, ontving meer dan Bouckes 22.500 stemmen.[14]
Bij de Tweede Kamerverkiezingen 2021 verscheen hij op plaats tien op de kandidatenlijst van D66.[15]
Privéleven
bewerkenBoucke woont in Rotterdam en is openlijk homoseksueel.[7] Hij is getrouwd en zijn man heet Jurgen.[6][1]
- ↑ a b c d Snijders, Armand, "Raoul Boucke: Mijn glas is altijd halfvol" ( PDF), De Ware Tijd, 13 april 2019, pp. B3.
- ↑ a b Even voorstellen... ( PDF) p. 8. Democraat (mei 2019).
- ↑ Elgershuizen, Marene, "Raoul Boucke | D66", Gaykrant, 23 februari 2021. Geraadpleegd op 16 maart 2021.
- ↑ a b c Brendel, Mischa Brendel, "Bèta's moeten hun vinger opsteken", TW.nl, 16 mei 2019. Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Voor de toekomst van Europa: Van Brussel naar Almere en terug. D66 Almere (22 oktober 2018). Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ a b Belg heeft een sterk Europees burgergevoel ( PDF) p. 20. Democraat (september 2013).
- ↑ a b Raoul Boucke. D66. Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Kieskamp, Wilma, "D66: een oud-voetballer op de kandidatenlijst, en weinig ministers", Trouw, 11 november 2020. Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Kandidatenboek Tweede Kamerverkiezing 2021 ( PDF) p. 86. D66 (november 2020). Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Proces-verbaal van de verkiezingsuitslag van het Europees Parlement ( PDF) pp. 24–25. Kiesraad (30 mei 2014). Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ "Terlouw lijstduwer voor D66-Europa", Trouw, 24 januari 2019, pp. 6.
- ↑ Boucke, Raoul, "Voer een Europese CO2 heffing in, en wel snel", Trouw, 5 april 2019. Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Boucke, Raoul, "Zestienjarigen zijn wijs genoeg om te stemmen", Trouw, 15 februari 2019. Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ Uitslag Europees Parlementsverkiezing 2019 ( PDF) p. 12–13. Kiesraad (4 juni 2019). Geraadpleegd op 13 januari 2021.
- ↑ "D66-leden stemmen nieuwkomers omlaag", De Telegraaf, 2 december 2020. Geraadpleegd op 13 januari 2021.