Gebruiker:Linajanssen/Kladblok
|
| Dit is het persoonlijke kladblok van Linajanssen. |
| Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden. Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten. |
| Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren. |
| Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak |
Jos Van Driessche (Lokeren, 1930) is een Belgische architect.
Leven en werk bewerken
Jos Van Driessche is geboren in 1930 te Lokeren. Hij studeerde af aan Sint-Lucasschool in Gent, en vervolmaakte zich nadien via stages in Bazel en Duitsland. Als jong architect maakte hij reizen naar Finland en Denemarken. De impact van de Scandinavische architectuur was duidelijke zichtbaar in zijn eigen architectuurontwerpen in een soort 'romantische modernisme', waarbij hij een organische verbinding tussen de architectuur en het reliëf tot stand bracht.
Interessante projecten zijn de villa Moerman in Lokeren (1963) en de lagere school van Lokeren. Voor grotere projecten werkte hij samen met Jean Van den Bogaerde, zoals het Museum van Deinze (1967), de Onze-Lieve-Vrouwkerk Hulp der Christenen in Lokeren (1967-1969) en de Heilige Familiekerk in Hamme (1969-1971). Jos Van Driessche was ook docent aan Sint-Lucas in Gent.
Architecturale invloeden bewerken
Jos Van Driessche inspireerde zijn werk vooral op de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Hij wekt zelfs de indruk dat de Vlaamse architectuur via de architectuur van Wright haar eigen roots heeft herontdekt. Een beslissende element waardoor de architectuur van Wright, en in het bijzonder de prairiehuizen, vandaag nog handzaam zijn om woonhuizen in Vlaanderen te ontwerpen, is de magische plaats die de Amerikaan wist te geven aan het vuur. Prairiehuizen zijn wellicht de eerste bijdragen van een Amerikaanse architect de cultuur van de woningbouw. Met die huizen, volgens een open plan georganiseerd onder een tentachtig dak rond een centraal haardvuur, gaf Wright een symbolische vertaling aan de trekkerscultuur.
Werken bewerken
Voor grotere projecten werkte Van Driessche samen met Jean Van den Bogaerde, zoals bij de Onze-Lieve-Vrouw Hulp der Christenenkerk in Lokeren (1967-1969) en de Heilige Familiekerk in Hamme (1969-1971).
Woning Moerman bewerken
Heel wat kenmerken van grote artiesten zoal Permeke en Wright zijn duidelijk te zien in deze woning van begin de jaren '60. Het huis Moerman had toen al iets organisch door het veelvuldig gebruik van hout en breuksteen, maar vooral door de quasinatuurlijke manier waarop het zich ingreep in de omgevende tuin en deze in zich opnam in een spel van uitspringende volumes en daken. In de woning Moerman betrachtte Jos Van Driessche, zoals hij omschreef in de gids 'Architectuur in de Provincie', een kwaliteitsverhoging te bekomen met een open ruimtelijke werking en tevens een sfeer van geborgenheid en natuurgebondenheid na te streven die doorzichten accentueert, landschappen opneemt, patio's insluit en een interessantere en betere beleving mogelijk maakt. Later zouden die kenmerken nog uitdrukkelijker aan bod komen, Bijvoorbeeld in zijn eigen woning in Sint-Denijs-Westrem
Het comprimeren en verticaal ontwikkelen van het bouwvolume tot een toren. Het omdraaien van de toegang naar de achterzijde. Het ophogen van de voortuin om er een functionele buitenruimte van te maken. Het openen van de zitruimte op het stuk landschap dat er nog rest in de buurt. Dit alles zijn ontwerpbeslissingen die de banaliteit van de gemiddelde verkavelingwoning ver overstijgen. Door de compacte vorm, de hoogte, de patiovoortuin en de rijwoning-achtige structuur van het gebouw lijkt het alsof Van Driessche wil aantonen dat het mogelijk is dergelijke huizen aaneen te schakelen tot een compacte woonkern, een soort verstedelijkt dorp zoals er in Frankrijk en Italië al bestaan.
Woning voor zoon bewerken
In de woning die Jos Van Driessche onlangs voor zijn zoon bouwde in Eke, duikt het patroon van een centrale vuurplaats weer op. Bovendien zoekt dit huis, net zoals Wrights huizen, een manier om zich te verenigen met de omgeving, om de architectuur van huis en tuin als een gebeuren op te vatten. Die symbiose tussen architectuur en natuur wordt bovendien in de hand gewerkt door het veelvuldig gebruik van natuurlijke materialen zoals hout, lokale baksteen, een ambachtelijke veldovensteen. Maar zelfs in het leggen van de baksteen en de overtollige mortelspecie die zich gewoon van tussen de voegen perst, herken je de experimentele toets van Wright. Het effect van dit alles is dat Van Driessche het idioom van Wright vertaalde in een aardse, Permeke-achtige, expressionistische stijl, die zo uit de klei van de Scheldevallei lijkt te zijn geboetseerd.
Museum van Deinze en de leiestreek bewerken
Het Museum van Deinze en de Leiestreek in Deinze(1981) ontwierp hij samen van Jean Van de Bogaerde en H. De Witte. Het is een strak gebouw met grote glaspartijen en vlakken van licht hout. De grote ramen en een piramidevormige koepel zorgen voor de lichtinval, zodat er ook hier contact is met het landschap.
Monument E3 bewerken
Samen met Van den Bogaerde en beeldhouwer Vic Temmerman werkte Van Driessche aan het ontwerp van "Monument E3", een monument dat over de snelweg E3 (later E17) zou komen en dat een in een internationale wedstrijd de eerste prijs won, maar uiteindelijk niet werd gerealiseerd.
Bronnen bewerken
Bronnen
|