De GP2 Series, waarvan GP2 de afkorting is, is een vorm van autosport die tussen 2005 en 2016 plaatsvond, volgend uit een lange discussie over de 'kweekvijver' van de Formule 1, de Formule 3000. Dit 'format' was bedacht door Bernie Ecclestone en Flavio Briatore.[1]

GP2 Series
GP2 Series
Actieve jaren 2005-2016
Regio Europa
Discipline Formule-racen
Kampioen Vlag van Frankrijk Pierre Gasly
Team Vlag van Italië Prema Racing
Auto Dallara GP2
Organisatie FIA
www.gp2series.com
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Om het een perfecte training voor de Formule 1 te laten zijn, hebben alle teams in de GP2 een identiek chassis, identieke motoren en identieke banden. Toch draait het in de praktijk niet alleen om stuurmanskunst. Net als in andere klassen van de autosport zijn er kwaliteitsverschillen tussen de teams die het succes van de rijders meebepalen.

Vanaf 2017 wordt het GP2-kampioenschap opgevolgd door de hernieuwde Formule 2.

Auto's in de GP2 Series bewerken

De auto van de GP2 Series wordt gebruikt door alle teams en heeft een Dallara-chassis met een V8-motor van Renault en Pirelli-banden.

Chassis bewerken

De specificatie uit 2007 van de GP2-auto werd ontwikkeld door Dallara Automobili. Elk jaar is er wel vooruitgang in de GP2, de auto uit 2006 had bijvoorbeeld een dubbele achtervleugel, die in 2005 alleen in de race in Monaco werd gebruikt.

Vanaf 2008 wordt een nieuwe auto gebruikt voor het officiële kampioenschap. De oude wagen wordt nog wel ingezet in de GP2 Asia Series, een Aziatisch kampioenschap dat in de wintermaanden wordt verreden.

Motor bewerken

De Mecachrome V8-motor met een inhoud van 4 liter heeft interne, cartographische en upgrades in de software gehad om te zorgen voor een betere verbranding van de brandstof en betere prestaties. De motor produceert ongeveer 580 paardenkracht (432,5 kW).

Versnellingsbak bewerken

De versnellingsbak uit 2006 was gemaakt door GearTek en heeft software-upgrades ondergaan en had een nieuwer, beter systeem om beter te schakelen.

Banden bewerken

Sinds 2011 is Pirelli de enige bandenleverancier in de GP2 Series. Van 2005 tot en met 2010 was Bridgestone de enige bandenleverancier. Gegroefde droogweerbanden werden gebruikt toen de series begonnen in 2005, maar deze regel werd veranderd in 2006 toen de teams de zogenaamde 'slick' moesten gebruiken. De gebruikte banden zijn gelijk aan de banden die gebruikt worden in de Formule 1. Coureurs kunnen op deze manier ervaring opdoen over het gebruik van deze banden.

Performance bewerken

Afgaande op onderzoek en stabiliteitstests voor het seizoen, kan het model uit 2005 van 0 naar 200 km/h in 6,7 seconden. De auto heeft een topsnelheid van 320 km/h, wat betekent dat het de snelste eenzitter is na de Formule 1-, Champ Car- en de Indy Racing League-auto's. De auto's zijn gemaakt om minder dan tien seconden per ronde langzamer te zijn dan de typische Formule 1-auto.

Technische specificaties bewerken

Specificaties 2005–2007 bewerken

 
De eerste generatie GP2 auto op het Silverstone (circuit) in 2005
  • Chassis: Dallara GP2/05
  • Motor: Mecachrome 4.0 liter V8 600pk (441 kW), 10.000 rpm
  • Versnellingsbak: 6 traps semi automatisch
  • Elektronica: Magneti Marelli
  • Bodywork: Carbon prepreg met Nomex Honeycomb
  • Dempers: Koni
  • Velgen: O.Z. 13 x 11.75 (voor), 13 x 13.75 (achter)
  • Remschijven: Brembro op Hitco Carbon
  • Banden: Bridgestone Potenza
  • Gewicht: 585kg (zonder rijder)
  • Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6-punts gordel van Sabelt.

Specificaties 2008–2010 bewerken

 
De tweede generatie GP2 auto (bestuurd door Bruno Senna), tijdens het seizoen 2008 op Silverstone.
  • Chassis: Dallara GP2/08
  • Motor: Mecachrome 4.0 liter V8 600pk (441 kW), 10.000 rpm gebouwd door Renault
  • Versnellingsbak: 6 traps semi automatisch
  • Brandstof: Elf 100
  • Brandstoftank: FIA gehomologeerde rubberen veiligheidstank tank
  • Brandstoftankcapiciteit: 125 liter (33 gallon)
  • Elektronica: Magneti Marelli.
  • Lengte: 4867 mm (192 in)
  • Hoogte: 1047 mm (41 in) (inclusief roll bar camera)
  • Breedte: 1805 mm (71 in)
  • Wielbasis: 3119 mm (123 in)
  • Gewicht: 688kg (1517 lb) (zonder rijder)
  • Remschijven: Hitco racing
  • Banden: Pirelli P Zero race slicks en regen banden
  • Velgen: O.Z. Racing.
  • Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6-punts gordel van Sabelt.

Specificaties 2011-2016 bewerken

 
Een derde generatie GP2 auto (bestuurd door Giedo van der Garde), tijdens het seizoen 2011 op Silverstone
  • Chassis: Dallara GP2/11
  • Motor: Mecachrome 4,0 liter V8 700pk (465 kW), 11.000 rpm gebouwd door Renault
  • Versnellingsbak: 7 traps semi automatisch
  • Brandstoftank: FIA gehomologeerde rubberen veiligheidstank tank
  • Brandstoftankcapiciteit: 170 liter
  • Elektronica: Magneti Marelli.
  • Lengte: 5065 mm (199 in)
  • Hoogte: 1072 mm (42 in) (inclusief roll bar camera)
  • Breedte: 1800 mm (71 in)
  • Wielbasis: 3120 mm (123 in)
  • Gewicht: 720kg (1517 lb) (incl. rijder)
  • Remschijven: Hitco racing.
  • Banden: Pirelli P Zero race slicks en regen banden
  • Velgen: O.Z. Racing, 13” x 12” (voor) en 13” x 13.7” (achter)
  • Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6 punts gordel van Sabelt.

Raceweekend bewerken

Op vrijdag is er een vrije training van 30 minuten, en een kwalificatie sessie van 30 minuten. De kwalificatie beslist de startopstelling voor de race op zaterdag, die een lengte heeft van 180 kilometer.

Tijdens de race op zaterdag moet elke coureur een pitstop maken waarbij hij/zij minstens twee banden moet wisselen.

Op zondag (behalve in Monaco) is er een sprintrace van 120 kilometer. De startopstelling wordt bepaald door de resultaten van zaterdag, maar de top 8 wordt omgewisseld; dat wil zeggen dat de nummer 8 van zaterdag van pole-position start en de winnaar van zaterdag van plaats 8.

Puntentelling bewerken

Vanaf het seizoen 2012 heeft de GP2 een nieuwe puntentelling geïntroduceerd. Er is een apart puntensysteem voor race 1 en race 2.

Puntentelling GP2 race 1
 1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e   9e   10e 
25 18 15 12 10 8 6 4 2 1

In race 2 krijgt de top 8 haar punten als volgt:

Puntentelling GP2 race 2
 1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e 
15 12 10 8 6 4 2 1

Pole position voor race 1 levert 4 punten op en er worden 2 punten gegeven voor de snelste ronde in beide races. Het maximaal aantal punten dat een coureur kan verdienen in een GP2-weekend is in totaal 48 punten.

Kampioenen bewerken

Jaar Kampioen Teamskampioen Tweede Derde
2005   Nico Rosberg   ART Grand Prix   Heikki Kovalainen   Scott Speed
2006   Lewis Hamilton   ART Grand Prix   Nelson Piquet jr.   Alexandre Prémat
2007   Timo Glock   iSport International   Lucas di Grassi   Giorgio Pantano
2008   Giorgio Pantano* (Racing Engineering)   Barwa International Campos Team   Bruno Senna   Lucas di Grassi
2009   Nico Hülkenberg   ART Grand Prix   Vitaly Petrov   Lucas di Grassi
2010   Pastor Maldonado   Rapax Racing   Sergio Pérez   Jules Bianchi
2011   Romain Grosjean* (DAMS)   Barwa Addax Team   Luca Filippi   Jules Bianchi
2012   Davide Valsecchi   DAMS   Luiz Razia   Esteban Gutiérrez
2013   Fabio Leimer* (Racing Engineering)   Russian Time   Sam Bird   James Calado
2014   Jolyon Palmer   DAMS   Stoffel Vandoorne   Felipe Nasr
2015   Stoffel Vandoorne   ART Grand Prix   Alexander Rossi   Sergej Sirotkin
2016   Pierre Gasly   Prema Racing   Antonio Giovinazzi   Sergej Sirotkin

* Deze rijders werden kampioen, maar hun team werd geen teamskampioen. Het team van de kampioen staat tussen haakjes aangegeven.

Ook in de Formule 1 gereden bewerken

  • De kolom van "Seizoenen in Formule 1" lijst is bijgewerkt tot 22 februari 2021. De kolom van "Races" kan achterlopen.
Coureur GP2 F1
Jaren in GP2 Races Overwinningen Seizoenen in Formule 1 Eerste team Races Overwinningen
  Jérôme d'Ambrosio 2008-2010 58 1 2011-2012 Virgin 20 0
  Jules Bianchi 2010-2011 38 1 2013-2014 Marussia 34 0
  Gianmaria Bruni 2005-2006 42 3 2004 Minardi 18 0
  Sébastien Buemi 2007-2008 31 2 2009-2011 Toro Rosso 48 0
  Karun Chandhok 2007-2009 61 2 2010-2011 Hispania 11 0
  Max Chilton 2010-2012 62 2 2013-2014 Marussia 35 0
  Marcus Ericsson 2010-2013 84 3 2014-2018 Caterham 97 0
  Pierre Gasly 2014-2016 49 4 2017-heden Toro Rosso 57 1
  Giedo van der Garde 2009-2012 82 5 2013 Caterham 19 0
  Antonio Giovinazzi 2016 22 5 2017, 2019-heden Sauber 2 0
  Timo Glock†‡ 2006-2007 42 7 2004, 2008-2012 Jordan 95 0
  Lucas di Grassi 2006-2009 75 5 2010 Virgin 19 0
  Romain Grosjean‡± 2008-2011 54 9 2009, 2012-2020 Renault 143 0
  Esteban Gutiérrez 2011-2012 41 4 2013-2014, 2016 Sauber 59 0
  Lewis Hamilton 2006 21 5 2007-heden McLaren 264 103
  Brendon Hartley 2010-2012 12 0 2017-2018 Toro Rosso 25 0
  Rio Haryanto 2012-2015 89 3 2016 Manor 12 0
  Nico Hülkenberg 2009 20 5 2010, 2012-2019 Williams 156 0
  Kamui Kobayashi 2008-2009 40 1 2009-2012, 2014 Toyota 76 0
  Heikki Kovalainen 2005 23 5 2007-2013 Renault 112 1
  Pastor Maldonado 2007-2010 73 10 2011-2015 Williams 96 1
  Kazuki Nakajima 2007 21 0 2007-2009 Williams 36 0
  Felipe Nasr 2012-2014 68 4 2015-2016 Sauber 39 0
  Jolyon Palmer 2011-2014 84 7 2016-2017 Renault 37 0
  Giorgio Pantano 2005-2008 79 9 2004 Jordan 15 0
  Sergio Pérez 2009-2010 40 5 2011-heden Sauber 239 4
  Vitali Petrov 2006-2009 69 4 2010-2012 Renault 57 0
  Charles Pic 2010-2011 38 3 2012-2013 Marussia 39 0
  Nelson Piquet jr. 2005-2006 44 5 2008-2009 Renault 28 0
  Antônio Pizzonia 2007 5 0 2003-2005 Jaguar 20 0
  Nico Rosberg 2005 23 5 2006-2016 Williams 206 23
  Alexander Rossi± 2013-2015 54 4 2015 Manor 5 0
  Bruno Senna 2007-2008 41 3 2010-2012 Hispania 46 0
  Sergej Sirotkin 2015-2016 44 3 2018 Williams 21 0
  Scott Speed 2005 21 0 2006-2007 Toro Rosso 28 0
  Stoffel Vandoorne 2014-2015 43 11 2016-2018 McLaren 41 0
  Sakon Yamamoto 2007-2008 21 0 2006-2007, 2010 Super Aguri 21 0
  • † Deze rijders hebben voor hun GP2-carrière al Formule 1 gereden.
  • Timo Glock reed voor zijn GP2-carrière in de Formule 1, keerde terug naar de GP2 en werd kampioen, om het jaar daarop weer Formule 1 te rijden. Romain Grosjean reed eerst in de GP2, daarna in de Formule 1 en keerde terug naar de GP2 om daar kampioen te worden.
  • ± Deze rijders reden GP2 en Formule 1 in hetzelfde seizoen.
  • Alleen Lewis Hamilton en Nico Rosberg zijn ook wereldkampioen Formule 1 geworden.
  • Een gouden achtergrond betekent dat deze coureurs GP2-kampioen zijn geworden.

Seizoenen bewerken

2005 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2005 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het seizoen 2005 was de eerste van de series, het verving het ter ziele gegane Formule 3000-kampioenschap. Arden International won de laatste F3000-titels, dus startte dat jaar als een van de favorieten.

Het seizoen 2005 begon op 23 april 2005 in het weekend van de Grand Prix van San Marino op de Autodromo Enzo e Dino Ferrari in Imola, Italië. In het voorseizoen moest een test de startnummers bepalen, de teams van iSport International en HiTech Racing lieten zich van hun competitiefste kant zien en haalden de startnummers 1 en 2, resp. 3 en 4. Het HiTech-team werd gerund door voormalig Formule 1-kampioen Nelson Piquet om zijn zoon Nelson jr. in de Formule 1 te krijgen.

Het kampioenschap bestond uit 23 races, 2 races per weekend behalve in Monaco, waar maar één race wordt gereden. Dit kampioenschap werd gewonnen door de Duitser Nico Rosberg, die direct werd gecontracteerd door het Formule 1-team van Williams.

2006 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2006 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het seizoen 2006 was de tweede van de series. Nadat kampioen Nico Rosberg was vertrokken naar het WilliamsF1 team, en runner-up Heikki Kovalainen vertrok om zich te richten op zijn rol als reserverijder van het Renault F1, waardoor Nelson Piquet Jr. in de auto van Piquet Sports de grote titelfavoriet was geworden. Toch was het team van ART Grand Prix met de coureurs Alexandre Prémat en Lewis Hamilton ook een van de favorieten, zij waren immers de regerende kampioenen.

Voor het eerst was de kalender niet gelijk aan die van de kalender van de Formule 1, want het GP2 seizoen begon op het Circuito Ricardo Tormo, in Valencia, Spanje op 8 april 2006, waar Piquet Jr. de eerste winnaar was.

Piquet ging naar een vroege leiding in het kampioenschap, voordat Lewis Hamilton terugkwam. Een paar dominante races van de jonge Brit bracht hem aan de leiding van het kampioenschap, waardoor Piquet Jr. wel wat terug móest doen.

Na een spannend kampioenschap van 20 races eiste Hamilton de titel op in de voorlaatste race, op het Autodromo Nazionale Monza, in Monza, Italië, en vierde die met een tweede plaats in de 21e en laatste ronde.

2007 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2007 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De GP2 Series begon op 13 april op het Bahrain International Circuit, en eindigde op 30 september op het Circuit de Valencia. De Duitser Timo Glock, eerder actief in de Formule 1 en de Champ Cars, behaalde de titel. De Braziliaan Lucas Di Grassi was zijn zwaarste concurrent en eindigde als tweede.

Glock kon dankzij het winnen van de titel terugkeren in de Formule 1, als rijder bij Toyota. Di Grassi hield er een contract als testrijder aan over bij het Formule 1-team van Renault.

2008 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De GP2 Series starten dit seizoen met de nieuwe wagen die tot en met 2010 zal worden gebruikt. Het kampioenschap ontwikkelt zich tot een strijd tussen Giorgio Pantano en Bruno Senna. Pantano wordt kampioen, maar anders dan voorganger Timo Glock slaagt deze ex-Formule 1-coureur er niet in dankzij de GP2-titel terug te keren in de koningsklasse.

Ook Senna, een neef van Ayrton Senna, komt niet onderdak in de Formule 1. Echter, vanaf 2010 rijdt Senna in de Formule 1 voor het team Hispania Racing F1 Team. De andere drie GP2-rijders van de 2008-generatie die vooralsnog slaagt in de overstap zijn Sébastien Buemi die een contract tekent bij Scuderia Toro Rosso, Romain Grosjean, die ook de eerste helft van het seizoen 2009 in de GP2 reed, die vanaf de Grand Prix van Europa 2009 een contract kreeg bij het Renault team, om de ontslagen Nelson Piquet jr. te vervangen, en Kamui Kobayashi, die de laatste twee races van het seizoen 2009 bij Toyota de geblesseerde Timo Glock verving.

2009 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2009 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2010 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2010 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2011 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2011 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2012 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2013 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2014 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2015 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2015 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

2016 bewerken

  Zie GP2-seizoen 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Televisierechten bewerken

De televisierechten worden verkocht door het FOM, die ook de rechten van de Formule 1 verkoopt. In Nederland wordt de GP2 live uitgezonden door Ziggo Sport. RTL 7 doet ook samenvattingen.

Zie ook bewerken

Referenties bewerken

  1. Spurgeon, Brad, "Formula One experiments with its minor league", The International Herald Tribune, 1 juni 2005, p. 22. Geraadpleegd op 31 januari 2007.

Externe link bewerken

Zie de categorie GP2 Series van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.