De aanduiding Fonio wordt gebruikt voor twee soorten graansoorten uit het geslacht Digitaria, vooral de soort Digitaria exilis. Deze soorten worden al lange tijd in (Noord-)West-Afrika geteeld. In Europa wordt dit graan in toenemende mate gewaardeerd omdat het glutenvrij en gezond is en bovendien eenvoudig op een duurzame manier geteeld kan worden.

Fonio in Senegal
Wannen van fonio in Senegal

Teelt en productie bewerken

Fonio groeit goed op arme en droge grond, en groeit bovendien snel.[1] Het is om die reden in sommige Noordelijke en Westelijke Afrikaanse landen een populair gewas en wordt op lokale markten verhandeld. Fonio heeft kleine korrels, net als gierst en teff, en het kaf scheiden is niet eenvoudig. Bovendien is de productie niet groot.

Voedsel bewerken

Fonio geldt als een smakelijke graansoort en heeft wel wat weg van quinoa. Het bevat diverse essentiële aminozuren, zoals methionine en cysteïne, die niet in maïs, rijst, tarwe en andere graansoorten voorkomen. Het eiwitgehalte is hoger dan dat van zilvervliesrijst. Ook is het rijk aan vezels en de mineralen calcium, magnesium, mangaan en zink. Het bevat geen gluten.

Afrika en Europa bewerken

Hoewel het graan vanwege de hoge temperaturen goed gedijt in Afrika en zelfs in woestijngebieden is te telen, neemt de vraag daar af en wordt het verdrongen door andere granen. In Europa groeide de belangstelling en werd het in 2018 toegelaten tot de Europese markt. Het wordt in Nederland vooral in biologische winkels verkocht, maar sinds 2021 heeft ook een grote supermarktketen het in het standaardassortiment. In de moderne Europese keuken kan het graan gebruikt worden als vervanging van couscous of een ander graan(product).