De Fokker D.IX was een eenmotorig tweedekker jachtvliegtuig dat door Fokker in 1921 werd gebouwd.
|
|
|
| Fabrikant |
Fokker
|
| Lengte |
7,09 m
|
| Spanwijdte |
8,99 m
|
| Hoogte (vanaf de grond) |
2,74 m
|
| Stoelen voor passagiers |
1 (piloot)
|
| Leeggewicht |
874 kg
|
| Vleugeloppervlak |
22,11 m2
|
| Motoren |
Hispano Suiza 8FB watergekoelde V-8, 300 pk
|
| Kruissnelheid |
223 km/u
|
| Aantal gebouwd |
1
|
|
|
Het ontwerp van de D.IX had veel gemeen met dat van de bekende Fokker D.VII-jager, maar de romp had een iets een aangepaste vliegtuigstaart. Een opmerkelijk verschil met zijn voorganger was de aerodynamisch gevormde brandstoftank die tussen de wielen van het landingsgestel was geplaatst.[2]
Er is maar één exemplaar van gebouwd. Dit toestel werd gebruikt door de United States Army Air Service en kreeg daar de aanduiding PW-6. Er zijn op Amerikaanse bodem in 1922 verschillende testvluchten mee uitgevoerd. Ook werd er een andere motor, een Wright M-2, in gemonteerd. Hoewel het vliegtuig beduidend beter presteerde dan zijn D.VII voorganger, was de uiteindelijke conclusie dat het toestel onvoldoende potentie had voor een verdere doorontwikkeling.[3]
