Elephas

geslacht uit de familie olifanten

Elephas[1] is een geslacht uit de orde der slurfdieren (Proboscidea). De wetenschappelijke naam ervan werd in 1758 geldig gemaakt door Carl Linnaeus toen hij die publiceerde in de tiende editie van Systema naturae,[2] maar was al langer in gebruik. Linnaeus verwijst naar John Ray (1693) en Albertus Seba (1734), die de naam Elephas gebruikten, en naar Conrad Gesner (1551), Ulisse Aldrovandi (1649) en Jan Jonston (1657), die de vergelijkbare naam Elephantus gebruikten.

Elephas
Fossiel voorkomen: Vroeg-Plioceen tot heden
Aziatische olifant (Elephas maximus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Proboscidea (Slurfdieren)
Familie:Elephantidae (Olifanten)
Onderfamilie:Elephantinae
Geslachtengroep:Elephantini
Subtribus:Elephantina
Geslacht
Elephas
Linnaeus, 1758
Typesoort
Elephas maximus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Elephas op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Dit geslacht omvat nog maar één recente soort, de Aziatische olifant (Elephas maximus), maar minstens tien uitgestorven soorten worden eveneens in dit geslacht geplaatst, waaronder E. recki, E. antiquus, en de dwergolifanten E. falconeri en E. cypriotes. De mammoeten (Mammuthus) vormen de nauwste verwanten van dit geslacht. Ze gingen tussen 1,9 en 6,7 miljoen jaar geleden uiteen.[3] Deze twee geslachten vormen samen de subtribus Elephantina. Van Elephas worden fossielen gevonden in afzettingen van het Vroeg-Plioceen en jonger.

Soorten bewerken

Het geslacht omvat de volgende soorten: