Doopvont
Een doopvont (van het Latijn fons = bron) of doopbekken is een waterbekken dat voor het bewaren van het doopwater en de toediening van de doop wordt gebruikt.
Het bassin is gemaakt van hout, (natuur)steen of (edel) metaal. In moderne gebouwen wordt ook weleens glas als materiaal toegepast.
De vorm van een doopvont kan extra symbolische waarde hebben. Toepassing van een driehoekvorm geeft de drie-eenheid aan. De meeste doopvonten zijn cirkelvormig of achthoekig. In dat laatste geval betekent het getal 8 zowel de nieuwe schepping, als de achtste dag na Jezus' geboorte, waarop de besnijdenis plaatsvond.
De doorsnede varieert van circa 50 centimeter tot anderhalve meter. In rooms-katholieke kerken en kathedralen wordt de doopvont meestal opgesteld in een doopkapel. Deze doopkapel bevindt zich doorgaans dicht bij het portaal van de kerk en de doopvont kan ook buiten het hoofdgebouw, in het baptisterium staan. In het protestantisme is de doopvont meestal opgesteld op het liturgisch centrum, voor in een kerk. In de Rooms-Katholieke Kerk past het niet dat de doopvont in het priesterkoor is opgesteld, beter is het dat deze terug zijn plaats in neemt van vóór de liturgiehervorming en dat is achteraan links.
Het bassin bevat het doopwater en dat water dat wordt gewijd ofwel aan het begin van de eucharistieviering op zondag ofwel daarbuiten en duidt op de symbolische waarde van de doop. Soms wordt het doopwater vlak voor de plechtigheid de kerk ingedragen. In sommige kerken wordt het water gewijd voordat het in de doopvont wordt gegoten. In de paaswake wordt nieuw doopwater gewijd, dat doopwater zal men gebruiken bij doopsels tussen Pasen en Pinksteren. Bij de doopvont plaatst men bij elk doopsel de paaskaars. Na de paastijd blijft de paaskaars opgesteld bij de doopvont in de doopkapel. Hieraan worden bij doopsels de doopkaarsen ontstoken.
Wanneer de doop door onderdompeling in een kerk plaatsvindt, dan is een echt bassin aanwezig.
Bekende en merkwaardige doopvontenBewerken
- Doopvont van Reinier van Hoei in de Sint Bartolomeüskerk te Luik (1107 - 1118)
- Doopvont van Hildesheim (1240)
- Doopvont door Jacopo della Quercia in het Baptisterium in Siena (1417 – 1431)
- Doopvont door Aert van Tricht in de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch (1492)
WetenswaardigheidBewerken
- Tridacna gigas (de doopvontschelp) is een tweekleppige uit de Grote Oceaan wiens schelpen 1 tot 1,2 meter groot kunnen worden.
|
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Baptismal font op Wikimedia Commons. |