Di-isodecylftalaat
chemische verbinding
(Doorverwezen vanaf Diisodecylftalaat)
Di-isodecylftalaat of DIDP (Engels: diisodecyl phthalate) is een organische verbinding met als brutoformule C28H46O4. De stof komt voor als een kleurloze olieachtige, viskeuze vloeistof, die zeer slecht oplosbaar is in water. In feite is het product een mengsel van verschillende isomere isodecyl-esters van ftaalzuur, vandaar dat geen eenduidige structuurformule kan gegeven worden. De stof is irriterend voor de ogen en de huid.
| Di-isodecylftalaat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van di-isodecylftalaat
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C28H46O4 | |||
| IUPAC-naam | bis(8-methylnonyl)-benzeen-1,2-dicarboxylaat | |||
| Andere namen | DIDP | |||
| Molmassa | 446,66244 g/mol | |||
| SMILES | CC(C)CCCCCCCOC(=O)C1=CC=CC=C1C(=O)OCCCCCCCC(C)C
| |||
| InChI | 1S/C28H46O4/c1-23(2)17-11-7-5-9-15-21-31-27(29)25-19-13-14-20-26(25)28(30)32-22-16-10-6-8-12-18-24(3)4/h13-14,19-20,23-24H,5-12,15-18,21-22H2,1-4H3
| |||
| CAS-nummer | 26761-40-0 | |||
| EG-nummer | 247-977-1 | |||
| PubChem | 33599 | |||
| Wikidata | Q904337 | |||
| Beschrijving | Kleurloze olieachtige, viskeuze vloeistof | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H410 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P273 - P501 | |||
| MAC-waarde | 3 mg/m³ | |||
| LD50 (ratten) | (oraal) > 5000 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Dichtheid | (bij 20°C) 0,96 - 0,97 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | −50 °C | |||
| Kookpunt | 370 °C | |||
| Dampdruk | (bij 20°C) 10 Pa | |||
| Oplosbaarheid in water | (bij 20°C) 0,28 – 1,19 × 10−3 g/L | |||
| Slecht oplosbaar in | water | |||
| Viscositeit | (bij 20°C) 0,105 - 0,140 Pa·s | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Di-isodecylftalaat wordt gebruikt als weekmaker voor pvc, polyurethaan en epoxyharsen.
De isomeren kunnen door middel van HPLC en gaschromatografie (gekoppeld aan massaspectrometrie) zowel kwalitatief als kwantitatief aangetoond worden.
