Daniel Shechtman

Daniel Shechtman
24 januari 1941
Geboorteland	Mandaatgebied Palestina
Geboorteplaats	Tel Aviv
Nationaliteit	Israëlisch
Nobelprijs	Scheikunde
Jaar	2011
Reden	Ontdekking van quasikristallen
Voorganger(s)	Richard F. Heck; Ei-ichi Negishi ; Akira Suzuki
Opvolger(s)	Brian Kobilka ; Robert Lefkowitz
Portaal	Scheikunde

Daniel Shechtman (Hebreeuws: דן שכטמן) (Tel Aviv, 24 januari 1941) is de Philip Tobias Professor of Materials Science aan het Technion en professor materiaalkunde op de Iowa State University. Op 8 april 1982 ontdekte hij de zogenaamde icosaëdrische fase, hetgeen de start vormde van het onderzoek op het gebied van de quasikristallen. Hij kreeg daarvoor in 2011 de Nobelprijs voor de Scheikunde.^[1]

Biografie bewerken

Shechtman sturdeerde aan Technion, het Israëlisch Instituut voor Technologie, waar hij in 1966 zijn bachelordiploma behaalde, in 1968 een mastergraad en promoveerde in 1972. Tot Shechtmans ontdekking lieten alle bekende vaste kristallijne stoffen een regulier herhalend patroon zien. Echter in 1982 ontdekte hij zogenaamde quasiperoidieke materialen, ofwel materialen waarin deze periodieke structuren ontbreken. Deze ontdekking deed hij toen hij een nieuw kristal van aluminium en mangaan in zijn laboratorium had gemaakt.

Aanvankelijk werden zijn resultaten niet geaccepteerd, hij werd zelfs gedwongen om zijn onderzoeksgroep te verlaten omdat er werd gedacht dat hij het onderzoek vervalst had. Ook na publicatie ervan werd Shechtman bespot door wetenschappers, onder wie Linus Pauling die openlijk zei: "Shechtman is talking nonsense, there are no quasikristals, only quasi-scientists" (Shechtman verkoopt onzin. Quasi-kristallen bestaan niet, alleen quasi-wetenschappers).^[2] Pas in 1987, nadat wetenschappers in Japan en Frankrijk zijn resultaat hadden gereproduceerd werd hij in ere hersteld. In 2011 verkreeg hij voor zijn ontdekking de Nobelprijs voor de Scheikunde.

Prijzen bewerken

1986 - Physics award of the Friedenberg Fund for the Advancement of Science and Education
1988 - International Award for New Materials van de American Physical Society
1988 - New England Academic Award of the Technion for Academic Excellence
1990 - Rothchild Prize in Engineering
1993 - Weizmann prize in Science
1998 - Israëlprijs, in de natuurkunde^[3]
1999 - Wolfprijs in de natuurkunde^[4]
2000 - Gregori-Aminoff-Preis voor kristallografie van de Koninklijke Zweedse Academie der wetenschappen
2000 - Muriel & David Jacknow Technion Award for Excellence in Teaching
2002 - EMET Prize in Chemistry
2008 - European Materials Research Society (E-MRS) 25th Anniversary Award
2011 - Nobelprijs voor de Scheikunde voor de ontdekking van de quasikristallen^[5]

Literatuur bewerken

D. Shechtman, et al (1984). Metallic Phase with Long-Range Orientational Order and No Translational Symmetry. Phys. Rev. Lett. 53 (20): 1951. DOI: 10.1103/PhysRevLett.53.1951.
D.P. DiVincenzo & P.J. Steinhardt, eds. 1991. Quasicrystals: The State of the Art. Directions in Condensed Matter Physics, Vol 11. ISBN 981-02-0522-8.