Billy Taylor (pianist)
Billy Taylor (Greenville (North Carolina), 24 juli 1921 - Manhattan (New York), 28 december 2010), geboren als William Edward Taylor Jr. en ook wel bekend als Dr. Taylor, was een Amerikaans jazzpianist en -componist. Hij was tevens werkzaam als radio- en televisiemaker. Als docent fungeerde hij met zijn lezingen en (gast)colleges als "ambassadeur van de jazz".
| Billy Taylor | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Billy Taylor op 13 februari 2009
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | William Edward Taylor Jr.[1] | |||
| Bijnaam | Dr. Taylor | |||
| Geboren | 24 juli 1921 | |||
| Geboorteplaats | Greenville
| |||
| Overleden | 28 december 2010 | |||
| Overlijdensplaats | Manhattan
| |||
| Land | Verenigde Staten | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1944-2010 | |||
| Genre(s) | jazz, bebop | |||
| Beroep | pianist, componist, radiomaker televisiemaker, docent | |||
| Invloed(en) | Art Tatum, Duke Ellington e.a. | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Biografie
bewerken.jpg)
.jpg)
_-_2.jpg)
Taylor werd geboren in Greenville als de zoon van William Taylor, een tandarts, en Antoinette, een lerares.[1] Hij verhuisde op vijfjarige leeftijd naar Washington. Daar ontmoette hij een jeugdvriend van Duke Ellington, Henry Grant, die hem met jazz liet kennismaken.[2][3] Twee jaar later, toen hij zeven jaar oud was, kreeg Taylor van een oom zijn eerste pianolessen.[2]
Zijn eerste professionele optreden gaf Taylor op dertienjarige leeftijd in de kleine jazzclub The Republic Gardens in de wijk U Street Corridor in Washington.[4] In 1942 behaalde hij een diploma in sociologie aan de staatsuniversiteit van Virginia.[5]
Hij verhuisde in 1944 naar New York. Reeds twee dagen na aankomst voegde hij zich bij de band van saxofonist Ben Webster.[6] Taylor werkte van 1949 tot 1951 als vaste pianist in Birdland, een jazzclub van Charlie Parker.[7] Taylor woonde niet ver van Minton's Playhouse. In deze jazzclub jamde hij onder anderen met Dizzy Gillespie en Don Byas.[8] In 1949 schreef Taylor zijn eerste boek, over de verschillende bebopstijlen.[9] In 1951 richtte hij de jazzgroep The Billy Taylor Trio op. In dit verband speelde hij met onder anderen Charles Mingus, Oscar Pettiford en Billy Cobham.[2]
Taylor componeerde in 1954 samen met tekstschrijver Dick Dallas het lied "I Wish I Knew How it Would Feel to be Free", dat Nina Simone in 1967 opnam voor haar album Silk and Soul.[1][7] Sinds 1972 wordt een instrumentale versie van dit nummer gebruikt als intromuziek voor The Film programme, een wekelijks televisieprogramma van de BBC waarin films worden gerecenseerd.[7] In 1965 zorgde hij samen met Daphne Arnstein voor de verwezenlijking van Jazzmobile, een organisatie die gratis jazzconcerten in achterstandswijken verzorgde.[1]
In 1975 behaalde Taylor een PhD in muzikale educatie aan de University of Massachusetts Amherst.[1]
In het najaar van 1982 verscheen Taylor Made Piano, een boek waarin Taylor de geschiedenis van jazz beschrijft. In 1983 won hij een Emmy Award voor zijn reportage over Quincy Jones, die hij maakte in het kader van het televisieprogramma CBS News Sunday Morning.
In de jaren negentig werd Taylor op muzikaal vlak weer actiever. Hij stichtte in 1989 samen met Ann Ruckert, Herb Storfer en Phoebe Jacobs de Jazz Foundation of America. In hetzelfde jaar richtte hij zijn eigen platenlabel op, genaamd Taylor Made. Met die label bracht hij vier van zijn platen uit.
In 1992 kreeg hij de National Medal of Arts onderscheiden door toenmalig Amerikaans president George H.W. Bush.[5]
Sinds 1994 werkte Taylor voor het Kennedy Center als artistiek directeur.[5] In 1996 verzorgde Taylor de titelsong voor de dramafilm Ghosts of Mississippi.[5] De laatste twee albums van Taylor werden uitgegeven door Soundpost Records, een label dat hij in de late jaren negentig oprichtte.
In 2006 verscheen de door Brett Primack geregisseerde biografische film Billy Taylor: American Hero.[10]
Taylor overleed in 2010 op 89-jarige leeftijd aan een hartstilstand.
Discografie
bewerken- 1945: Billy Taylor Piano (Savoy)
- 1953: Billy Taylor Trio (Prestige)
- 1954: Cross-Section (Prestige)
- 1954: Billy Taylor Trio met Candido (Prestige)
- 1955: A Touch Of Taylor (Prestige)
- 1956: Evergreens (ABC-Paramout)
- 1956: at the London House (ABC-Paramount)
- 1956: Cross Section (Prestige)
- 1957: Introduces Ira Sullivan (ABC-Paramount)
- 1957: My Fair Lady Loves Jazz (Impulse!)
- 1959: The New Trio (Argo)
- 1959: Taylor Made Flute (Argo)
- 1959: Custom Taylored (SeSac)
- 1959: Billy Taylor met Four Flutes (Riverside, met Herbie Mann, Jerome Richardson en Frank Wess)
- 1960: One For Fun (Atlantic)
- 1960: Billy Taylor Trio Uptown (Riverside)
- 1960: Warming Up (Riverside)
- 1961: Interlude (Moodsville)
- 1962: Impromptu (Mercury)
- 1963: Right Here, Right Now (Capitol)
- 1965: Midnight Piano (Capitol)
- 1966: Easy Life (Surrey)
- 1968: I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free (Tower)
- 1969: A Sleeping Bee (Pausa MPS)
- 1970: Ok Billy (Bell)
- 1977: Jazz Live (Monmouth Evergreen)
- 1977: Live at Storyville (West 54 Records)
- 1981: Met Joe Kennedy Where've You Been (Concord Jazz)
- 1985: You Tempt Me (Taylor-Made, 1989)
- 1988: White Nights And Jazz In Leningrad (Taylor-Made)
- 1989: Solo (Taylor-Made)
- 1989: Billy Taylor And The Jazzmobile All Stars (Taylor-Made)
- 1991: White Nights and Jazz in Leningrad (Taylor-Made)
- 1992: Dr. T met Gerry Mulligan (GRP)
- 1993: Live at MCG met Gerry Mulligan, Carl Allen, Chip Jackson
- 1993: It's a Matter of Pride (GRP)
- 1995: Homage (GRP)
- 1997: The Music Keeps Us Young (Arkadia Jazz, Chip Jackson, Steve Johns)
- 1999: Ten Fingers - One Voice (Arkadia Jazz)
- 1999: Taylor Made at the Kennedy Center met Dee Dee Bridgewater en Kennedy Center Jazz
- 2001: Urban Griot (Soundspot)
- 2002: Live at AJE New York (Soundspot)
Externe links
bewerken- Officiële website
- (en) Billy Taylor in de database van AllMusic
- (en) Billy Taylor op Discogs
- ↑ a b c d e Keepnews, Peter (29 december 2010). "Billy Taylor, Jazz Pianist, Dies at 89". The New York Times. Geraadpleegd op 2 januari 2011.
- ↑ a b c Levine, Doug (29 december 2010). "Remembering Jazz 'Ambassador' Dr. Billy Taylor". Voice of America. Geraadpleegd op 1 januari 2011.
- ↑ The Daily Telegraph (30 december 2010). Music obituaries: Billy Taylor. Geraadpleegd op 1 januari 2011.
- ↑ Quick, Erik (5 april 2005). "Billy Taylor: A Comma - Not a Period". All About Jazz. Geraadpleegd op 14 januari 2011.
- ↑ a b c d Kennedy Center. Biografie van Dr. Billy Taylor. Geraadpleegd op 14 januari 2011.
- ↑ Pooley, Eric (december 1990). "Piano Man", p. 97. New York Magazine, vol. 23, nr. 50. Geraadpleegd op 19 januari 2011.
- ↑ a b c Burrell, Ian (31 december 2010). "Titan of jazz who wrote BBC 'Film' theme dies". The Independent. Geraadpleegd op 1 januari 2011.
- ↑ Taylor, Billy (1982). Taylor Made Piano. Uitg.: W.C. Brown, ISBN 9780697099594.
- ↑ Schudel, Matt (30 december 2010). "Billy Taylor, revered musician, broadcaster and spokesman for jazz, dies at 89". The Washington Post. Geraadpleegd op 16 januari 2011.
- ↑ Voce, Steve (3 januari 2011). "Billy Taylor: Pianist and broadcaster who became a tenacious ambassador for jazz". The Independent. Geraadpleegd op 14 januari 2011.
- ↑ Colin Larkin: 'Billy Taylor bio', The Encyclopedia of Popular Music (25 juni 2011]), https://web.archive.org/web/20130601150547/http://www.oxfordmusiconline.com/public/