Anne Enright
Anne Teresa Enright (FRSL) (Dublin, 11 oktober 1962) is een Ierse schrijver. Zij publiceerde zeven romans, veel korte verhalen en het non-fictie boek Making Babies: Stumbling into Motherhood, dat de weerslag is van haar tijd in Dublins kraamklinieken. Haar thema's variëren van engelen, familie, liefde, bevalling, moederschap tot de rooms-katholieke kerk en de vrouwelijke lichaamsvorm.[1][2][3] Enright ontving in 2007 de Booker Prize voor haar roman The Gathering.
Anne Enright | ||||
---|---|---|---|---|
Anne Enright in Keulen (18 november 2008)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Anne Teresa Enright | |||
Geboren | 11 oktober 1962 | |||
Geboorteplaats | Dublin | |||
Land | Ierland | |||
Beroep | schrijver, televisieproducent, televisieregisseur | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1991-heden | |||
Genre | literaire romans en verhalen | |||
Thema's | liefde, moederschap, katholieke kerk | |||
Bekende werken | De samenkomst (The gathering); Baby’s voor beginners (Making babies) | |||
Uitgeverij | De Bezige Bij, Anthos, Cargo | |||
Onderscheidingen | Booker Prize | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Zij is gehuwd met Martin Murphy, toneelregisseur van het Pavilion Theatre in Dún Laoghaire, en woont in Bray (County Wicklow). Samen hebben zij een zoon en een dochter.[4][5]
Jeugd
bewerkenAnne Enright werd geboren in Dublin en ging naar St. Louis High School, in de wijk Rathmines. Met een internationale beurs behaalde zij in twee jaar een International Baccalaureate aan het Lester B. Pearson United World College of the Pacific in Victoria (Brits-Columbia), Canada. Enright behaalde vervolgens een Bachelor of Arts in Engels en filosofie aan Trinity College Dublin.
Toen zij voor haar 21e verjaardag van haar familie een elektrische typemachine kreeg, begon zij zich serieus op haar schrijven toe te leggen. Ze won daarmee een beurs (Chevening Scholarship) voor de cursus Creatief Schrijven van de Universiteit van East Anglia. Daar liep zij college bij Angela Carter en Malcolm Bradbury en behaalde ze haar MA.[6][7][8]
Televisie
bewerkenEnright was zes jaar televisieproducent en regisseur voor RTÉ.[9] Zij produceerde bijvoorbeeld vier jaar lang het RTÉ-programma Nighthawks.[1] Vervolgens deed ze twee jaar de programmering van de kinderprogramma's. Schrijven beperkte zich tot het weekend. Enright begon pas in 1993 fulltime te schrijven,[10] toen zij de RTÉ verliet vanwege een burn-out. Later zei ze daarover: “Ik raad het aan [...] een instorting op jonge leeftijd te krijgen. Als je leven al vroeg in duigen valt, kun je het weer opnieuw op poten zetten. Het zijn de mensen die altijd op de rand van een crisis balanceren en net niet de bodem raken, die werkelijk in de problemen verstrikt raken.”[4]
Boeken
bewerkenRecensenten hebben vaak geopperd dat Enright bepaalde elementen in haar vroegste geschriften ontleend had aan het werk van Brian O'Nolan.[4] In 1991 bracht zij met The Portable Virgin echter een verzameling korte verhalen uit waarmee zij bewees haar eigen stijl en thematiek te hebben ontwikkeld. Haar voormalig docent Angela Carter noemde deze bundel “elegant, nauwgezet, voortdurend intelligent en vooral origineel”.[4]
Enrights eerste roman, The Wig My Father Wore, kwam in 1995 uit en verkent thema's als liefde, moederschap en de rooms-katholieke kerk. Hoofdpersoon Grace woont in Dublin en werkt voor een spelshow. Een engel die in 1934 zelfmoord heeft gepleegd en naar de aarde is teruggekeerd om verloren zielen te begeleiden, betrekt het huis van Grace. Zij wordt verliefd op hem.[11]
What are you like? (2000) was haar tweede roman. Die handelt over de tweelingzusjes Marie en Maria, die direct na hun geboorte van elkaar werden gescheiden en separaat opgroeiden in, respectievelijk, Dublin en Londen. In deze setting belicht de roman de spanningen tussen en ironie onder familieleden. Hij werd genomineerd voor de categorie romans van de Whitbread Awards.[12] Haar derde roman, The Pleasure of Eliza Lynch (2002), is een fictief verslag van het leven van Eliza Lynch, de Ierse partner van de Paraguayaanse president Francisco Solano López, die de machtigste 19e-eeuwse vrouw van Paraguay werd.[13]
Anne Enrights boek Making Babies: Stumbling into Motherhood (2004) is een verzameling openhartige en humoristische essays over bevallen en het moederschap. In 2007 bracht Enright met The Gathering haar vierde roman uit, waarmee zij de Booker Prize verdiende.[14] Haar personages plaatst zij vaak in het fameuze Belvedere Hotel aan St. Stephen's Green.[15]
Deze setting is iets internationaler in het verhaal van de indringende roman The Green Road (2015) en Enright breidt haar thematiek hierin uit met homoseksualiteit, altruïsme en alcoholisme. Kern van het familiedrama vormt ditmaal het gezin van Rosaleen Madigan en haar vier volwassen zoons en dochters. Aangrijpend zijn de verwijdering tussen de gezinsleden in de laatste decennia van de 20e eeuw, de spanning in hun onderlinge relaties en het gemis van de echtgenoot en vader beschreven. Deze bejubelde roman werd genomineerd voor de Man Booker Prize[16] en bekroond met de Kerry Group Irish Fiction Award.[17][18][19][20][21][22]
Overige werken
bewerkenEnrights overige werk verscheen in diverse tijdschriften en kranten, waaronder The Dublin Review, The Irish Times, The New Yorker, The Guardian, Granta, The Paris Review en de London Review of Books. In het nummer van 4 oktober 2007 van de London Review of Books stond haar roemruchte essay "Disliking the McCanns" over Kate en Gerry McCann, de Britse ouders van de driejarige Madeleine McCann, die in mei 2007 tijdens een vakantie in Portugal onder verdachte omstandigheden verdween.[23][24][25]
Regelmatig leverde zij bijdragen aan BBC Radio 4 en recenseerde ze voor de RTÉ.[26][27][28] In 2011 publiceerde Irish Academic Press een verzameling essays over haar werk, geredigeerd door Claire Bracken en Susan Cahill.[29] Haar werken worden ook besproken en met beelden in een context geplaatst in de documentaire Reading Ireland.[30]
Taoiseach Enda Kenny benoemde Enright tot de allereerste Laureaat van de Ierse Fictie. Tijdens haar periode als Laureaat van de Ierse Fictie trachtte Enright de betrokkenheid van mensen bij de Ierse literatuur te bevorderen door openbare lezingen en lessen creatief schrijven te geven.[21] In het academisch jaar 2018/2019 ging zij lesgeven aan de School of English van het UCD.
Bibliografie
bewerken- Romans
- The Wig My Father Wore (1995)
- What Are You Like? (2000)
- Evenbeeld. Anthos ISBN 9789041404688
- The Pleasure of Eliza Lynch (2002)
- Het genoegen van Eliza Lynch. De Bezige Bij ISBN 9789023410072
- The Gathering (2007)
- De samenkomst. De Bezige Bij ISBN 9789023422303
- The Forgotten Waltz (2011)
- De vergeten wals. De Bezige Bij ISBN 9789023465997
- The Green Road (2015)
- Het groene pad. De Bezige Bij ISBN 9789023492092
- Actress (2020)
- Actrice. De Bezige Bij ISBN 9789403186009
- Korte verhalen
- The Portable Virgin (1991)
- Taking Pictures (2008)
- Het weer van gisteren. De Bezige Bij ISBN 9789023430025
- Yesterday's Weather (2009)
- Non-fictie
- Making Babies: Stumbling into Motherhood (2004)
- Baby’s voor beginners: een tegendraadse handleiding. Cargo ISBN 9789023417903
Prijzen
bewerken- 1991 Rooney Prize for Irish Literature voor The Portable Virgin
- 2001 Encore Award voor What Are You Like?[31]
- 2004 Davy Byrne's Irish Writing Award[32]
- 2007 Booker Prize voor The Gathering[4][33][34]
- 2008 Irish Book Awards, Irish Novel of the Year voor The Gathering
- 2010 Fellow of the Royal Society of Literature[35]
- 2012 Nominatie voor de Orange Prize for Fiction met The Forgotten Waltz[36]
- 2012 Carnegie Medal for Excellence in Fiction voor The Forgotten Waltz[37][38]
- 2012 Eredoctoraat (DLit) van Goldsmiths College, University of London
- 2016 Kerry Group Irish Fiction Award voor The Green Road[39]
- 2017 Op de shortlist van International Dublin Literary Award met The Green Road
Externe links
bewerken- (en) Interview met Ramona Koval over The Book Show, ABC Radio National, 15 september 2008 (opgenomen op Edinburgh International Book Festival 2008)
- (en) Interview met Anne Enright in The Sunday Business Post (2002)
- (en) Podcast van Anne Enright op het Shanghai International Literary Festival over haar Man Booker Prize
- (en) (fr) Een interview en een voordracht uit The Gathering op La Clé des langues, mei 2010
- (en) Radio-interview uit 2011, The Bat Segundo Show
- Kunstbus
- Literatuurplein. Gearchiveerd op 31 december 2019.
- Profiel bij De Bezige Bij
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Anne Enright op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b (en) "Low-profile literary purist gatecrashes Booker party", Irish Independent, Independent News & Media, 17 oktober 2007. Gearchiveerd op 8 december 2012. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) Thorpe, Vanessa, "Having a child is an ordeal from which you never quite recover", The Guardian, 1 augustus 2004. Gearchiveerd op 28 december 2013. Geraadpleegd op 1 augustus 2004.
- ↑ Enright, Anne, "How the subject of her piece kicked my reluctant, sad, smouldering feminism", The Irish Times, 28 maart 2019. Gearchiveerd op 29 maart 2019. “When I wrote about the female body 18 years ago, that body contained the body of someone who is now taller than me... I think neither of us wanted to spend a book bitching about the Dublin maternity hospitals on Holles Street or the Coombe, ... about the way medicine treats the human body, especially the bodies of women.”
- ↑ a b c d e (en) Jeffries, Stuart, "‘I wanted to explore desire and hatred’", The Guardian, Guardian Media Group, 18 oktober 2007. Gearchiveerd op 5 oktober 2014. Geraadpleegd op 18 oktober 2007.
- ↑ (en) Purcell, Bernard, "Irish novelist beats the odds to win Booker Prize for 'The Gathering'", The Irish Times, Irish Times Trust, 17 oktober 2007. Gearchiveerd op 29 oktober 2010. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) Deevy, Patricia, "Life's exquisite pleasures", Irish Independent, Independent News & Media, 13 oktober 2002. Gearchiveerd op 25 mei 2009. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) Chatterjee, Manini, "Anne and I, and those days – In Delhi, memories of a Booker winner from Dublin", The Telegraph (India), 18 oktober 2007. Gearchiveerd op 21 oktober 2007. Geraadpleegd op 19 oktober 2007.
- ↑ (en) Directory of Chevening Alumni. Chevening UK Government Scholarships (24 augustus 2014). Gearchiveerd op 27 januari 2017. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ (en) Hayden, Anne, "Anne Enright", The Sunday Business Post, 29 december 2005. Gearchiveerd op 18 februari 2006. Geraadpleegd op 29 december 2005.
- ↑ (en) "Hoping to win another Booker Prize for Ireland", Bray People. Gearchiveerd op 19 november 2007.
- ↑ (en) Gilling, Tom, "Earth Angel", The New York Times, 18 november 2001. Gearchiveerd op 17 oktober 2009. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) "What are you like? by Anne Enright", The Irish Times, Irish Times Trust, 3 maart 2001. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) Seymour, Miranda, "First Mistress of Paraguay", The New York Times, 23 maart 2003. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ Rauwe wanhoop in strelend proza. Literair Nederland (10 maart 2008). Gearchiveerd op 2 januari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ (en) Take a walking tour around Dublin with these 10 landmarks from Irish novels (geraadpleegd op 29 december 2019). Gearchiveerd op 9 september 2019.
- ↑ De longlist, maar haalde de shortlist niet
- ↑ Jessica Durlacher, "'Het groene pad' had niet misstaan op de shortlist van de Man Booker Prize", de Volkskrant, 24 oktober 2015. Gearchiveerd op 2 januari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ Ruyters, Jann, "Het Groene Pad: oeroude wegen die nergens heen gaan", Trouw, 27 juli 2019. Gearchiveerd op 2 januari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ "Anne Enright – Het groene pad", Humo. Gearchiveerd op 2 januari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ Mathys, Kathy, "Anne Enright – Het groene pad (De Standaard)", 14 december 2015. Gearchiveerd op 2 januari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ a b (de) Lieske, Tanya, "„Die Probleme in der Literatur sollten nicht lösbar sein“", Die Welt, 20 november 2015. Gearchiveerd op 26 juni 2018. Geraadpleegd op 31 december 2019.
- ↑ (en) David Leavitt, "‘The Green Road,’ by Anne Enright", The New York Times, 12 mei 2015. Gearchiveerd op 31 december 2019. Geraadpleegd op 31 december 2019.
- ↑ (en) Enright, Anne, "Diary: Disliking the McCanns", London Review of Books, oktober 2007. Gearchiveerd op 11 mei 2009.
- ↑ (en) Gammell, Caroline, "Booker winner writes of dislike for McCanns", The Daily Telegraph, 17 oktober 2007. Gearchiveerd op 18 oktober 2007. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) Leith, Sam, "Anne Enright was spot on about McCann mania", The Daily Telegraph, 22 oktober 2007. Gearchiveerd op 24 oktober 2007. Geraadpleegd op 22 oktober 2007.
- ↑ (en) "Irish woman wins Man Booker Prize", RTÉ News, Raidió Teilifís Éireann, 16 oktober 2007. Gearchiveerd op 17 oktober 2007. Geraadpleegd op 16 oktober 2007.
- ↑ (en) Lawless, Jill, "Anne Enright wins Booker Prize", Yahoo! News. Gearchiveerd op 18 oktober 2007.
- ↑ (en) Tonkin, Boyd, "The fearless wit of Man Booker winner Anne Enright", The Independent, 19 oktober 2007. Gearchiveerd op 19 oktober 2007. Geraadpleegd op 19 oktober 2007.
- ↑ (en) "Anne Enright (Visions and Revisions: Irish Writers in Their Time)". Geraadpleegd op 5 september 2011.
- ↑ (en) Educational Media Solutions (2012), Reading Ireland, Contemporary Irish Writers in the Context of Place, Films Media Group, ISBN 978-0-81609-056-3
- ↑ (en) "Anne shortlisted for Man Booker Prize", Bray People, 27 september 2007. Gearchiveerd op 19 november 2007. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (en) "Enright wins literary award", The Irish Times, Irish Times Trust, 9 juni 2004. Geraadpleegd op 17 oktober 2007.
- ↑ (de) Hoff, Henning, "Sieg einer Außenseiterin", Die Zeit, 20 november 2008. Gearchiveerd op 23 juli 2021. Geraadpleegd op 31 december 2019.
- ↑ (de) Vilnachica, Jeannette, "«Jeder hasst doch seine Familie»", Neue Zürcher Zeitung, 21 november 2008. Gearchiveerd op 31 december 2019. Geraadpleegd op 31 december 2019.
- ↑ (en) Royal Society of Literature All Fellows. Royal Society of Literature. Gearchiveerd op 6 februari 2019. Geraadpleegd op 29 november 2017.
- ↑ (en) Brown, Mark, "Author celebrating her 84th birthday joins previous winner Ann Patchett and Booker winner Anne Enright on six-strong shortlist", The Guardian, 17 april 2012. Gearchiveerd op 15 december 2013. Geraadpleegd op 17 april 2012.
- ↑ (en) Neal Wyatt, Wyatt’s World: The Carnegie Medals Short List. Library Journal (21 mei 2012). Gearchiveerd op 27 mei 2012. Geraadpleegd op 23 mei 2012.
- ↑ (en) Carolyn Kellogg, "First-ever Carnegie Awards in Literature go to Enright, Massie", Los Angeles Times, 25 juni 2012. Gearchiveerd op 29 juni 2012. Geraadpleegd op 25 juni 2012.
- ↑ (en) Anne Enright’s The Green Road wins Kerry Group Novel of the Year Award. The Irish Times. Gearchiveerd op 5 maart 2017. Geraadpleegd op 14 december 2016.