Abdij van Westmalle
De abdij van Westmalle, voluit de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle is een cisterciënzer klooster dat gesticht werd in 1794. De abdij is gelegen in Westmalle, een deelgemeente van Malle in de Belgische provincie Antwerpen. Het bier dat in dit klooster gebrouwen wordt, is een van de twaalf trappistenbieren.
Geschiedenis bewerken
Tijdens de Franse Revolutie ontvluchtte een groep monniken het Normandische klooster La Trappe. Zij kwamen terecht in de Kempen waar ze een kleine boerderij, genaamd Nooit Rust, toegewezen kregen van de bisschop van Antwerpen. De hoeve deed tot 1836 dienst als klooster, waarna zij officieel een abdij werd en de nodige gebouwen werden opgericht (kerk, klooster, gastenkamers). Sindsdien is het complex nog verder uitgebreid met onder meer een nieuwe koeienstal en brouwerij, toegevoegd in de jaren 30 van de twintigste eeuw. De abdij wordt nog steeds regelmatig gemoderniseerd. Ze telde begin eenentwintigste eeuw 24 paters en broeders. De abdij voorziet in het onderhoud van haar leden door verschillende activiteiten: een boerderij, een kaasmakerij, een bierbrouwerij en het ontvangen van gasten.
Bijzondere jaartallen:
- 1794 Stichtingsdag 1 juni 1794 en op 17 juli vlucht naar klooster Marienfeld in Harsewinkel in het Prinsbisdom Münster voor de revolutionaire Franse troepen.
- 1795: stichting toevluchthuis in Darfeld
- 1802 Terugkeer naar Westmalle
- 1811 Tussen augustus en oktober vertrekken de monniken uit hun opgeheven klooster. De gebouwen ontsnappen aan confiscatie, omdat ze eigendom zijn van baron de Caters. Drie monniken blijven ter plekke.
- 1814 Terugkeer van de monniken en herneming van het religieuze leven.
- 1822 Wettig bestaan en bescherming verkregen.[1]
- 1836 Westmalle wordt abdij en hoofd van een Belgische Congregatie van Trappisten.
- 1836 De Sint-Sixtusabdij van Westvleteren komt onder de voogdij van Westmalle.
- 1838 Stichting klooster in Meersel-Dreef, in 1846 verhuisd naar Achel.
- 1884 Stichting vluchthuis in Tegelen, dat in 1912 autonoom wordt.
- 1893 Stichting Notre-Dame de St-Joseph in Bamania (Congo-Kinshasa).
- 1899 Consecratie nieuwe kerk.
- 1914-1918 Evacuatie van de communauteit, eerst naar Echt, later naar Tegelen.
- 1922 Voogdij over de monialen van Soleilmont in Fleurus.
- 1925 Stichting in Bamania wordt opgeheven.
- 1946 Abdij van Orval komt onder Westmalle.
- 1950 Stichting abdij van cisterziënzerinnen O.L.V. van Nazareth te Brecht.
- 1962 Stichting Redwoods, U.S.A.
Priors en abten bewerken
- Arsenius (Pierre Bertrand) Durand (Châtellerault 1761 - Lulworth 1804), prior van 6 juni 1794 tot maart 1795
- Eugenius Bonhomme de la Prade (Carcassonne 1764 - Verlaine 1816), prior van maart tot oktober 1795
- Maurus (Joseph) Mori (Gent 1768 - Melleray 1842), prior van 1802 tot augustus 1810
- Alexius (Alex) Van Kerckhove (Lokeren 1767 - Westmalle 1826), prior van 1810 tot 1826
- Martinus (Frans Daniel) Dom (Kontich 1791 - Westmalle 1873), prior van 1826 tot 1836 en abt van 1836 tot 1872
- Benedictus Wuyts (Vlimmeren 1819 - Westmalle), abt van 16/03/1872 tot 13/07/1896, was voordien abt van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren
- Ferdinandus Broechoven (Berlaar 1839 - Westmalle 1921), abt van 12/08/1896 tot 12/09/1911
- Herman-Joseph Smets (Antwerpen 1875 - Rome 1943), abt van 30/10/1911 tot 16/07/1929)
- Tarcisius (Cornelius) van der Kamp (Amsterdam 1891 - Weert 1939), abt van 17/08/1929 tot 19/12/1939
- Robertus Eyckmans (Herentals 1887 - Westmalle 1971), abt van 20/01/1940 tot 12/09/1956
- Eduardus (Albert Edward) Wellens (°Uden 1916), abt van 09/10/1956 tot 15/01/1967
- Deodaat De Wilde (°Rumbeke 1903), abt van 03/03/1967 tot 01/04/1975
- Bartholomeus De Strijcker, abt van 17/04/1975 tot 13/10/1987
- Ivo (Raphaël) Dujardin (°Turnhout 1938), abt van 28/10/1987 tot 12/07/2004
- Nathanaël (Gaston) Koninkx (°Zandhoven, 1947),[2] prior van 12/07/2004 tot 11/07/2005 en abt vanaf 11/07/2005
Onroerend erfgoed bewerken
In 1993 werd de abdij op de Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed geplaatst.[3] De omgeving van de abdij werd beschermd als landschap, doch in 1999 werd deze bescherming ongedaan gemaakt.[4]
Zie ook bewerken
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Referenties
|
