Burt Bacharach

Amerikaans componist en pianist (1928–2023)

Burt Freeman Bacharach (Kansas City (Missouri), 12 mei 1928Los Angeles, 8 februari 2023) was een Amerikaans componist, pianist, arrangeur en muziekproducer. 73 van zijn liedjes kwamen in de Billboard Hot 100 en hadden ook buiten de Verenigde Staten veel succes.

Burt Bacharach
Burt Bacharach in 2000
Algemene informatie
Volledige naam Burt Freeman Bacharach
Geboren 12 mei 1928
Geboorteplaats Kansas City
Overleden 8 februari 2023
Overlijdensplaats Los Angeles
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1957–2023
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Met Marlene Dietrich in 1960
2008
2009

Biografie bewerken

Bacharach studeerde muziek aan de McGill-universiteit in Montreal, de Mannes School of Music in New York en de Music Academy of the West in Montecito. Van 1950 tot 1952 diende hij in het leger als pianist in de officiersclubs van Fort Dix en Governors Island en na zijn overplaatsing naar West-Duitsland als arrangeur van een dansorkest. Daarna was hij pianist en arrangeur voor diverse zangers, onder wie Vic Damone, Polly Bergen, Steve Lawrence, The Ames Brothers, Joel Grey en zijn eerste echtgenote Paula Stewart. In de periode 1958-1961 was hij pianist en bandleider voor Marlene Dietrich.

Succes met Hal David en Dionne Warwick bewerken

In 1957 begon zijn samenwerking met de tekstdichter Hal David, die hij had leren kennen toen beiden in het Brill Building te New York werkten bij een muziekmaatschappij. Hoewel hij ook met andere tekstschrijvers werkte, boekte hij met David het grootste succes. Hun doorbraak kwam met de nummer 1-hit The Story of My Life, gezongen door Marty Robbins.

Op een opnamesessie van The Drifters ontmoette hij de toenmalige achtergrondzangeres Dionne Warwick, die een opmerkelijk vermogen aan de dag legde om ook de moeilijkste van Bacharachs tempi en melodische wendingen aan te kunnen. Zij zong aanvankelijk demo's van David & Bacharach in en nam in 1962 de single Don't Make Me Over op, die in de Amerikaanse top 40 plaats 21 bereikte. De volgende tien jaar bezorgde het duo haar twintig top 40-hits, waarvan er zeven de top 10 haalden.

Andere successen bewerken

Met David of anderen was Bacharach ook verantwoordelijk voor talrijke bekend geworden nummers die gezongen werden door onder anderen The Carpenters, Perry Como, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Cilla Black, Dusty Springfield, Luther Vandross en Scott Walker. Zijn muziek wordt veelal geclassificeerd als 'easy listening' en gewaardeerd om de opvallende melodielijnen en licht klassiek georiënteerde stijl.

Bacharach componeerde de muziek voor de musical Lost Horizon uit 1973 van Charles Jarrott. Bacharach en David schreven en produceerden het gehele tweede album For the First Time van Stephanie Mills uit 1975. Twee van de tien nummers waren eerder door Dionne Warwick opgenomen, de overige acht waren nieuw.

Bacharach had 73 Billboard Hot 100- en 52 Nederlandse Top 40-hits. Veel van zijn nummers werden opgepikt door jazzmusici als Stan Getz en Wes Montgomery. In 1982 schreef hij een aantal nummers met Neil Diamond, waarvan Heartlight een grote hit werd. Bacharach maakte in 1998 het album Painted from Memory met Elvis Costello. Op At This Time (2005), dat als een protestalbum geldt, staan bijdragen van Costello, Rufus Wainwright en Dr. Dre.

Bacharach werd tientallen malen genomineerd voor muziek- en filmprijzen en ontving onder meer twee Academy Awards, een Emmy Award, een BAFTA Award, twee ASCAP Awards, twee Golden Globes en zeven Grammy Awards.[1]

Privé bewerken

Bacharach was getrouwd met musicalster Paula Stewart (1953–1958), actrice Angie Dickinson (1965–1981), tekstschrijfster Carole Bayer Sager (1982–1991) en ten slotte met Jane Hansen (vanaf 1993). Hij kreeg vier kinderen: één met Dickinson, en één met Sager en twee met Hansen. Op 7 januari 2007 werd bekend dat Nikki Bacharach, zijn 40-jarige dochter uit zijn huwelijk met Dickinson, zelfmoord had gepleegd door middel van verstikking. De vrouw leed aan het syndroom van Asperger.

Bacharach werd 94 jaar oud.[2][3]

Albums bewerken

  • Hitmaker! Burt Bacharach Plays His Hits (1965)
  • What's New Pussycat Soundtrack (1965)
  • Reach Out (1967)
  • Casino Royale Soundtrack (1967)
  • Make it Easy on Yourself (1969)
  • Butch Cassidy and the Sundance Kid Soundtrack (1969)
  • Promises, Promises Soundtrack (1969)
  • Burt Bacharach (1971)
  • Living Together (1974)
  • Futures (1977)
  • Woman (1979)
  • One Amazing Night (1998)
  • Painted from Memory met Elvis Costello (1998)
  • Isley Meets Bacharach: Here I Am met Ronald Isley (2003)
  • At This Time (2005)

Hits bewerken

Externe link bewerken

Zie de categorie Burt Bacharach van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.