4-tert-butylfenol

chemische verbinding

4-tert-butylfenol is een organische verbinding met als brutoformule C10H14O. De stof komt voor als witte hygroscopische schilferige kristallen, die slecht oplosbaar zijn in water.

4-tert-butylfenol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 4-tert-butylfenol
Algemeen
Molecuulformule C10H14O
IUPAC-naam 4-tert-butylfenol
Andere namen p-tert-butylfenol, 1-hydroxy-4-tert-butylbenzeen, 4-(1,1-dimethylethyl)fenol
Molmassa 150,21756 g/mol
SMILES
CC(C)(C)C1=CC=C(C=C1)O
InChI
1S/C10H14O/c1-10(2,3)8-4-6-9(11)7-5-8/h4-7,11H,1-3H3
CAS-nummer 98-54-4
EG-nummer 202-679-0
PubChem 7393
Wikidata Q2306557
Beschrijving Witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijkMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H315 - H318 - H335 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P273 - P280 - P305+P351+P338
Hygroscopisch? ja
Opslag Goed gesloten.
VN-nummer 2430
ADR-klasse Gevarenklasse 8
MAC-waarde 0,08 ppm
0,5 mg/m³
LD50 (ratten) (oraal) 2951
(dermaal) 2288 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 0,91 g/cm³
Smeltpunt 98 °C
Kookpunt 237 °C
Vlampunt (open vat) 115 °C
Dampdruk (bij 50°C) 30 Pa
Slecht oplosbaar in water
log(Pow) 2,4-3,4
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Productie bewerken

De verbinding ontstaat door de alkylering van fenol met isobuteen in de vloeibare fase. Hiervoor is een zure katalysator nodig zoals zwavelzuur of een lewiszuur als boortrifluoride of aluminiumchloride. Ook kan men sterk zure ionenwisselaars gebruiken.[1]

Toepassing bewerken

4-tert-butylfenol wordt gebruikt bij de productie van kunststoffen en kunstharsen, voornamelijk polycarbonaten, fenolharsen en epoxyharsen. In polycarbonaat is de stof een ketenstopper omdat het een mono-alcohol is. Door de hoeveelheid 4-tert-butylfenol te variëren kan men de lengte van de polymeerketens beïnvloeden.

Eigenschappen bewerken

De stof is sterk irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Op lange termijn kunnen nefaste effecten op de lever, de milt, de schildklier en het zenuwstelsel optreden.

Externe links bewerken