Wikipedia

Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949

sportseizoen van een gewichtheffencompetitie

De wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949 waren door de Fédération Internationale de Poids et Halteres (FIPH) georganiseerde kampioenschappen voor gewichtheffers. De 27e editie van de wereldkampioenschappen vond plaats in het Circustheater in het Nederlandse Scheveningen van 4 tot en met 6 september 1949. Het was tevens de 31e editie van de Europese kampioenschappen.

Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949
Het WK-podium bij de bantamgewichten.
Gehouden in Vlag van Nederland Scheveningen
Editie 27e (wk)
31e (ek)
Jaar 1949
Sport Gewichtheffen
Organisator FIPH
Eerste editie 1891
Navigatie
← 1947     1950 →
Portaal  Portaalicoon   Sport
Bioscoopjournaal over het WK van 1949 in het Circus van Scheveningen.

Geschiedenis bewerken

Wereldkampioenschappen bewerken

Goud was er voor de Amerikanen Stanley Stanczyk (middenzwaargewichten) en John Davis (zwaargewichten), de Egyptenaren Khadr El-Touni (middengewichten), Ibrahim Shams (lichtgewichten) en Mahmoud Fayad (vedergewichten) en de Iraniër Mahmoud Namjoo (bantamgewichten). Namjoo vestigde er een nieuw wereldrecord (90+97,5+127,5 kg).[1]

In totaal kapen de Amerikanen vijf medailles weg (tweemaal goud, tweemaal zilver en eenmaal brons), de Egyptenaren behalen er vier (driemaal goud en eenmaal zilver) en de Iraniërs drie (eenmaal goud en tweemaal zilver). De Belg Robert Allart behaalde er brons. Daarnaast waren er twee medailles voor Frankrijk (eenmaal zilver en eenmaal brons) en Denemarken (tweemaal zilver). Zweden keerde met een medailles (brons) naar huis.

Europese kampioenschappen bewerken

Europees goud was er voor de Fransen Marcel Thévenet (bantamgewichten) en Jean Debuf (middenzwaargewichten), de Denen Johan Runge (vedergewichten) en Niels Petersen (zwaargewichten), de Zweed Arvid Andersson (lichtgewichten) en de Brit Ernest Peppiatt (middengewichten).[2]

De Fransen kaapten in totaal vier medailles weg (tweemaal goud, eenmaal zilver en eenmaal brons), evenals de Finnen (tweemaal zilver en tweemaal brons). De Denen (tweemaal goud), Britten (eenmaal goud en eenmaal zilver), Zweden (eenmaal goud en eenmaal brons) en de Belgen (eenmaal zilver en enmaal brons) elks twee. Het Belgisch zilver werd behaald door Robert Allart bij de zwaargewichten en het brons door Theofiel Huyge bij de lichtgewichten. Allart tilde in totaal 387,5 kg (127,5 + 115 + 145 kg)[3] en Huyge 297,5 kg (85 + 92,5 + 120 kg).[4]

Resultaten bewerken

Wereldkampioenschappen bewerken

Gewichtsklasse      
Bantamgewichten   Mahmoud Namjoo 315 kg   Kamal Mahgoub 295 kg   Joseph DePietro 295 kg
Vedergewichten   Mahmoud Fayad 332,5 kg   Johan Runge 312,5 kg   Max Heral 302,5 kg
Lichtgewichten   Ibrahim Shams 352,5 kg   Joe Pitman 342,5 kg   Arvid Andersson 322,5 kg
Middengewichten   Khadr El-Touni 397,5 kg   Pete George 385 kg   Hassan Rahnavardi 340 kg
Middenzwaargewichten   Stanley Stanczyk 412,5 kg   Jean Debuf 382,5 kg   Rasoul Raeisi 365 kg
Zwaargewichten   John Davis 442,5 kg   Niels Petersen 390 kg   Robert Allart 387,5 kg

Europese kampioenschappen bewerken

Gewichtsklasse      
Bantamgewichten   Marcel Thévenet 267,5 kg niet uitgereikt
Vedergewichten   Johan Runge 312,5 kg   Max Heral 302,5 kg   Einar Sundström 270 kg
Lichtgewichten   Arvid Andersson 322,5 kg   Tot Lehtonen 300 kg   Theofiel Huyge 297,5 kg
Middengewichten   Ernest Peppiatt 335 kg   Frank Teräskari 332,5 kg   Sigvard Kinnunen 330 kg
Middenzwaargewichten   Jean Debuf 382,5 kg   Ernest Roe 350 kg   Juhani Vellamo 342,5 kg
Zwaargewichten   Niels Petersen 390 kg   Robert Allart 387,5 kg   Raymond Herbaux 365 kg
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschappen_gewichtheffen_1949&oldid=67518330"