Wer nur den lieben Gott läßt walten ("Wie de lieve God laat heersen") is een kerklied waarvan de tekst en melodie rond het jaar 1641 door Georg Neumark werd geschreven en gecomponeerd. Het lied omvat zeven strofen en heeft godsvertrouwen als onderwerp. De auteur zelf heeft het als troostlied aangemerkt. Het verscheen voor het eerst in Neumarks Fortgepflantzer musikalisch-poetischer Lustwald (Jena, 1657).
Melodie en tekst van de eerste strofe in Georg Neumarks oorspronkelijke versie uit 1657Uitvoering door het Gloria-Kirchenchor
In de loop van de tijd zijn meer dan twintig melodieën bij de tekst ontstaan, die echter niet de populariteit van de originele melodie benaderen. De melodie werd aan veel andere liederen toegevoegd.
Tekst en vertaling van Georg Neumarks oorspronkelijke versie uit 1657:
1.
Wer nur den lieben Gott läst walten
Und hoffet auf Ihn allezeit
Der wird Ihn wunderlich erhalten[3]
In aller Noht und Traurigkeit.
Wer Gott dem Allerhöchsten traut
Der hat auf keinen Sand gebaut.
Wie de lieve God laat heersen
En zich altijd op Hem verlaat
Die zal hem wonderbaar behouden
In grote nood en verdriet,
Wie God de Allerhoogste vertrouwt
Die heeft niet op zand gebouwd.
2.
Was helfen uns die schweren Sorgen?
Was hilft uns unser Weh und Ach?
Was hilft es daß wir alle Morgen
Beseuftzen unser Ungemach?
Wir machen unser Kreutz und Leid
Nur größer durch die Traurigkeit.
Wat helpen ons grote zorgen?
Wat helpt ons Ach en Wee?
Wat helpt het dat wij iedere morgen
Ons verdriet verzuchten?
Wij maken ons kruis en leed
Alleen groter door onze treurigheid.
3.
Man halte nur ein wenig stille
Und sey doch in sich selbst vergnügt
Wie unsres Gottes Gnadenwille
Wie sein’ Allwissenheit es fügt
Gott der uns Ihm hat auserwehlt
Der weis auch sehr wohl was uns fehlt.
Men houdt zich maar een beetje stil
En is toch in zichzelf tevreden
Zoals onze God zijn genade
Zoals zijn alwetendheid zich voegt
God die ons heeft uitverkoren
Weet ook zeer wel wat ons mankeert.
4.
Er kennt die rechte Freudenstunden
Er weis wohl wenn es nützlich sey
Wenn Er uns nur hat treu erfunden
Und merket keine Heucheley.
So kömmt Gott eh wir uns versehn
Und lesset uns viel Guts geschehn.
Hij kent de echte vriendentijd
Hij weet wanneer het nuttig is
Wanneer hij ons trouw heeft uitgedacht
En kent geen huichelarij
Zo komt God al voor we het voorzien
En laat ons veel goeds overkomen.
5.
Denk nicht in deiner Drangsalshitze
Daß du von Gott verlassen seyst
Und daß Gott der im Schoße sitze
Der sich mit stetem Glükke speist.
Die Folgezeit verändert viel
Und setzet Jeglichem sein Ziel.
Denk niet in je benauwenis
Dat je van God verlaten bent
Want dat God die in het midden zit
Die met voortdurend geluk voedt.
De nieuwe tijd brengt heling
En maakt dat tot zijn doel.
6.
Es sind ja Gott sehr schlechte Sachen
Und ist dem Höchsten alles gleich
Den Reichen klein und arm zu machen
Den Armen aber groß und reich.
Gott ist der rechte Wundermann
Der bald erhöhn / bald stürtzen kan.
Het zijn voor God maar gewone dingen
En het is de Hoogste allemaal vanzelfsprekend
De rijken klein en arm te maken
En de armen groot en rijk.
God is de man die echte wonderen doet
Die opeens verhogen/opeens verlagen kan.
7.
Sing / bet / und geh auf Gottes Wegen
Verricht das Deine nur getreu
Und trau des Himmels reichem Segen
So wird Er bey dir werden neu.
Denn Welcher seine Zuversicht
Auf Gott setzt / den verläst Er nicht.
Zing, bid/ en ga op Gods wegen
Doe het jouwe getrouw
En vertrouw op ’s Heren zegen
Zo wordt hij steeds nieuw
Want wie God zijn doel is
Die verlaat hij niet.
