Tijdlijn van de Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog

Hier volgt een tijdlijn van de Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog waarbij Italië Ethiopië (destijds bekend als Abessinië) innam.

1930 bewerken

1934 bewerken

  • 29 september: Italië en Abessinië maken bekend dat ze elkaar niet zullen aanvallen.
  • 23 november: Een Brits/Abessijnse commissie bemerkt het fort te Welwel. De Britten trekken zich terug om een incident te vermijden.
  • 5 december: Bij een schermutseling bij Welwel sterven 150 Abessijnen en twee Italianen.
  • 6 december: Abessinië protesteert tegen de Italiaanse agressie te Welwel.[1]
  • 8 december: Italië eist verontschuldigingen voor het incident bij Welwel.

1935 bewerken

 
Emilio de Bono
 
Rodolfo Graziani
 
Pietro Badoglio
  • 3 januari: Abessinië verzoekt de Volkenbond om arbitrage.
  • 7 januari: Pierre Laval ondertekent te Rome een verdrag waarbij Italië de vrije hand krijgt in Abessinië in ruil voor Italiaanse steun tegen een Duitse aanval.[2]
  • 23 februari: Benito Mussolini zendt Emilio De Bono naar Eritrea en Rodolfo Graziani naar Italiaans Somaliland met een leger van 100.000 man.
  • 8 maart: Abessinië verzoekt opnieuw om arbitrage en wijst op de Italiaanse troepenconcentratie.
  • 13 maart: Italië en Abessinië spreken een neutrale zone in de Ogaden af.
  • 17 maart: Abessinië klaagt bij de Volkenbond opnieuw over de Italiaanse troepenconcentratie.
  • 22 maart: De Italianen stemmen in met arbitrage over het incident bij Welwel.
  • 11 mei: Abessinië protesteert nogmaals tegen de Italiaanse troepenconcentratie.
  • 20-21 mei: De Volkenbond vergadert in bijzondere zitting over de crisis in Abessinië.
  • 25 mei: De Volkenbond besluit om samen te komen als er tegen 25 juni geen vijfde arbiter is benoemd of als er tegen 25 augustus geen regeling is.
  • 19 juni: Abessinië vraagt neutrale waarnemers.
  • 23-24 juni: Italië wijst toegevingen door de Britse gezant Anthony Eden af.
  • 25 juni: Italianen en Abessijnen komen in Den Haag samen voor arbitrage.
  • 9 juli: De gesprekken worden afgebroken.
  • 25 juli: Het Verenigd Koninkrijk kondigt een wapenembargo af tegen Italië en Abessinië.
  • 26 juli: De Volkenbond stelt vast, dat nog geen vijfde arbiter is aangesteld.
  • 3 augustus: De Volkenbond sluit de soevereiniteit over Welwel uit van de arbitrage en besluit om op 4 september opnieuw te vergaderen over de verhoudingen tussen Italië en Abessinië.
  • 12 augustus: Abessinië vraagt om opheffing van het wapenembargo.
  • 16 augustus: Italië wijst grote toegevingen door Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om een oorlog te vermijden van de hand.
  • 22 augustus: Het Verenigd Koninkrijk herbevestigt zijn wapenembargo.
  • 3 september: De Volkenbond pleit Italië en Abessinië vrij van schuld voor het incident bij Welwel, omdat beide partijen meenden dat ze zich op hun eigen grondgebied bevonden.[3]
  • 10 september: Pierre Laval, Anthony Eden en Sir Samuel Hoare, 1st Viscount Templewood spreken af om sancties tegen Italië beperkt te houden.
  • 25 september: Abessinië vraagt nog eens neutrale waarnemers.
  • 29 september: Abessinië mobiliseert heel zijn leger.[4]
  • 3 oktober: Emilio De Bono voert vanuit Eritrea zijn Invasie van Ethiopië uit zonder oorlogsverklaring en de Volkenbond veroordeelt dit. Rodolfo Graziani stelt zich aan de grens van Italiaans Somaliland verdedigend op.
  • 5 oktober: Het noordelijke leger neemt Adigrat in.
  • 6 oktober: Het noordelijk leger neemt Adowa in.
  • 7 oktober: De Volkenbond verklaart Italië tot agressor en bereidt sancties voor.
  • 11 oktober: Leden van de Volkenbond stemmen voor sancties tenzij Italië zich terugtrekt.
  • 14 oktober: De Bono schaft de slavernij af in Abessinië.
  • 15 oktober: Het noordelijke leger neemt Axum in.
  • 18 oktober: Het Verenigd Koninkrijk verzekert Italië dat het geen actie zal ondernemen tegen Italiaanse schepen in de Middellandse Zee.
  • 6 november: Mussolini maant De Bono aan tot actie.
  • 8 november: Het noordelijk leger neemt Mek'ele in.
  • 18 november: Sancties tegen Italië worden van kracht, maar niet over olie of staal.
  • 8 december: Hoare en Laval ondertekenen het Hoare-Laval Plan waarbij Italië twee derde van het grondgebied van Abessinië krijgt.
  • 9 december: Het Hoare-Laval Plan wordt publiek en Abessinië verwerpt het.
  • 17 december: Mussolini vervangt De Bono door maarschalk Pietro Badoglio. Keizer Haile Selassie lanceert zijn kerstoffensief.
  • 26 december: Motorpech van zijn verkenningsvliegtuig dwingt piloot Tito Minniti tot een noodlanding en hij wordt gevangengenomen, gemarteld, gecastreerd en onthoofd. Mussolini geeft Badoglio toestemming om mosterdgas te gebruiken.

1936 bewerken

 
Keizer Haile Selassie in Jeruzalem op vlucht naar Londen
  • 3 januari: Keizer Haile Selassie klaagt bij de Volkenbond over bombardementen op dorpen.
  • 7-10 januari: In de Slag bij Genale Doria op het zuidelijk front lanceert generaal Graziani een tegenaanval van drie dagen tegen de oprukkende troepen van Ras Desta Damtew, die vlucht.
  • 20 januari: Graziani verovert Negele Borana in de provincie Sidamo. Abessinië vraagt strengere sancties tegen Italië.
  • 20 – 24 januari: de onbesliste Eerste Slag bij Tembien beëindigt het kerstoffensief van Keizer Haile Selassie.
  • 10 februari: De Italianen vallen aan en Ras Mulugeta Yeggazu lanceert een tegenaanval in de Slag bij Amba Aradam ten zuidwesten van Chalacot.
  • 19 februari: De Slag bij Amba Aradam eindigt met een Abessijnse nederlaag met zware verliezen, waaronder Ras Mulugeta en zijn zoon.
  • 27 februari: De Tweede Slag bij Tembien begint.
  • 29 februari: Na de Tweede Slag bij Tembien zijn er amper overlevenden van de legers van Ras Kassa Haile Darge en Ras Seyoum Mengesha.
  • 29 februari: De Slag bij Shire begint.
  • 3 maart: De Volkenbond roept Italië en Abessinië op tot onderhandelingen.
  • 4 maart: De Slag bij Shire eindigt met de vernietiging van het leger van Ras Imru Haile Selassie.
  • 5 maart: Abessinië aanvaardt om te onderhandelen.
  • 20 maart: Abessinië wendt zich weer tot de Volkenbond en stelt dat nog niets effectief opgelegd is.
  • 21 maart: Keizer Haile Selassie protesteert weer bij de Volkenbond en klaagt over gebruik van chemische wapens, vernietiging van ambulances en massamoorden op burgers.[5]
  • 29 maart: De Italiaanse luchtmacht gooit brandbommen op Harar.
  • 31 maart: Keizer Haile Selassie leidt zelf een mislukte tegenaanval in de laatste Slag bij Maychew op het noordelijk front.[6]
  • 1 april: Abessinië vraagt opheffing van het wapenembargo, financiële hulp en zwaardere sancties tegen Italië. De Colonna Celere de Africa Orientale van Achille Starace komt in Gondar aan.
  • 4 april: Resten van het terugtrekkende leger van Haile Selassie worden bij het Ashenge-meer vernietigd met mosterdgas.[7][8]
  • 14 april: Op het zuidelijk front begint de Slag bij de Ogaden.
  • 17april: De Volkenbond geeft toe dat hij gefaald heeft in het Italiaans - Abessijns geschil.
  • 25 april: De Abessijnen zijn verslagen in de Slag bij de Ogaden, maar het Abessijns leger ontkomt.
  • 26 april: Badoglio zet vanuit Dessie zijn Mars van de ijzeren wil in naar Addis Abeba.
  • 27 april: Prinses Tsehai van Abessinië spreekt de Volkenbond toe.
  • 2 mei: Keizer Haile Selassie vlucht per trein van Addis Ababa naar Djibouti en vaart vandaar met een Britse kruiser naar Southampton.[9] Hij duidt Ras Imru Haile Selassie aan als regent.
  • 5 mei: De mars van de ijzeren wil is ten einde en de Italianen nemen Addis Abeba in.
  • 7 mei: Italië lijft Abessinië officieel in.
  • 8 mei: Graziani trekt Harar binnen.
  • 9 mei: Victor Emmanuel III is uitgeroepen tot Keizer van Abessinië en Badoglio tot onderkoning.[10]
  • 10 mei: De noordelijke en zuidelijke Italiaanse legers komen samen te Dire Dawa.
  • 1 juni: Italië voegt Abessinië, Eritrea en Italiaans Somaliland samen tot Italiaans-Oost-Afrika.
  • 11 juni: Maarschalk Graziani is benoemd tot onderkoning van Abessinië.
  • 20 juni: Keizer Haile Selassie spreekt de Volkenbond toe en die veroordeelt de Italiaanse acties.[11]
  • 4 juli: De Volkenbond laat alle sancties tegen Italië vallen.
  • 28 juli: Twee zonen van Ras Kassa proberen met duizenden mannen Addis Abeba te heroveren, maar het Italiaans garnizoen drijft ze terug. De Italianen fusilleren aartsbisschop Abuna Petros van Dessie wegens opruiing.[12]
  • Oktober: De Italianen nemen gewapenderhand de overblijvende twee derde van Abessinië in die nog door keizerlijke ambtenaren bestuurd werd.
  • 18 december: Ras Imru geeft zich over bij de Gojeb rivier.

1937 bewerken