Thiram
chemische verbinding
Thiram, de triviale naam voor dimethylcarbamothioylsulfanyl-N,N-dimethyldithiocarbamaat, is een organische verbinding met als brutoformule C6H12N2S4. De stof komt voor als kleurloze kristallen, die onoplosbaar zijn in water. Thiram wordt gebruikt als antiparasitair middel. Het behoort tot de klasse der dithiocarbamaten.
| Thiram | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |||||
| |||||
Structuurformule van thiram
| |||||
| Algemeen | |||||
| Molecuulformule | C6H12N2S4 | ||||
| IUPAC-naam | dimethylcarbamothioylsulfanyl- N,N-dimethyldithiocarbamaat | ||||
| Andere namen | tetramethylthiuramdisulfide | ||||
| Molmassa | 240,43288 g/mol | ||||
| SMILES | CN(C)C(=S)SSC(=S)N(C)C
| ||||
| CAS-nummer | 137-26-8 | ||||
| EG-nummer | 205-286-2 | ||||
| Wikidata | Q416572 | ||||
| Beschrijving | Kleurloze kristallen | ||||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
| |||||
| H-zinnen | H302 - H315 - H317 - H319 - H332 - H373 - H410 | ||||
| EUH-zinnen | geen | ||||
| P-zinnen | P273 - P280 - P305+P351+P338 - P501 | ||||
| Opslag | Gescheiden van zuren, sterk oxiderende stoffen, voeding en voedingsmiddelen. Droog en in een goed verluchte ruimte bewaren. | ||||
| EG-Index-nummer | 006-005-00-4 | ||||
| VN-nummer | 3077 | ||||
| Fysische eigenschappen | |||||
| Aggregatietoestand | vast | ||||
| Kleur | kleurloos | ||||
| Dichtheid | 1,3 g/cm³ | ||||
| Smeltpunt | 155-156[1] °C | ||||
| Kookpunt | (bij 2,6 kPa) 129[1] °C | ||||
| Vlampunt | (gesloten vat) 89 °C | ||||
| Onoplosbaar in | water | ||||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
| |||||
Toxicologie en veiligheid
bewerkenDe stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige dampen, waaronder zwaveloxiden en koolstofdisulfide. Thiram reageert met sterk oxiderende stoffen, zuren en oxideerbare materialen.
De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Herhaald of langdurig contact met thiram kan de huid gevoelig maken. De stof kan effecten hebben op de schildklier en de lever.
