Sandalenfilm
De sandalenfilm is een filmgenre waarin het verhaal zich afspeelt in de klassieke oudheid. Vaak gaat het om avonturenfilms die gesitueerd zijn in het oude Griekenland of het oude Rome. Niet zelden worden historische feiten vermengd met elementen uit de Griekse, Romeinse of andere mythologieën.
| Sandalenfilm | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Alternatieve term | Sword and sandal, pepla | |||
| Opkomst | 1956 | |||
| Eerste film | Intolerance (1916) | |||
| Gerelateerd | Avonturenfilm, historisch drama | |||
| Categorie met een overzicht van films | ||||
| ||||
Ontwikkeling van het genre bewerken
De klassieke oudheid werd al in de begindagen van de cinema gebruikt als decor voor films. Een voorbeeld hiervan is D.W. Griffiths Intolerance uit 1916.
Het genre kwam tot bloei in de jaren 50, met grote producties als The Ten Commandments (1956), Ben-Hur (1959), Spartacus (1960) en Cleopatra (1963). Deze producties hadden veel succes in Amerika en Europa.
Hierop volgde in de jaren 60 een hausse aan goedkoper geproduceerde sandalenfilms, voornamelijk uit Italië (zoals de spaghettiwestern de Amerikaanse western opvolgde). Onder deze titels zaten onder andere Ercole l'invincibile, Devil of the Desert Against the Son of Hercules en Maciste contro il vampiro. De makers van deze producties namen het minder nauw met de historische realiteit.
In de jaren zeventig was de sandalenfilm minder populair, maar in de jaren 80 zorgde Conan the Barbarian voor een nieuwe belangstelling voor het genre. Ook deze film bracht een hausse aan imitaties mee.
In de jaren 2000 was er een nieuwe golf van sandalenfilms, met producties als Gladiator, Troy en 300.
