Campo Santo (Gent)

begraafplaats in Sint-Amandsberg, Gent

Campo Santo is een grote begraafplaats in Sint-Amandsberg, een deelgemeente van de Belgische stad Gent, genoemd zoals de Campo Santo begraafplaats te Rome. Het is een kerkhof waar veel katholieke beroemdheden begraven liggen, maar ook enkele vrijzinnigen. Veel letterkundigen, kunstschilders en toondichters vonden hier hun laatste rustplaats.

De Sint-Amanduskapel bij het Campo Santo
Praalgraf met pleurant in marmer voor de echtgenoten van der Werve - Paynjon
Campo Santo

Bedevaart

bewerken

De begraafplaats ligt bij een heuvel waarop de heilige Amandus in de 7e eeuw zou hebben gepredikt, met op het hoogste punt de laat-barokke Sint-Amanduskapel (1720) en bomen die er al stonden bij de eerste begrafenis in 1847 van de weldoenster Marie de Hemptinne. Tot de 19e eeuw bestond er een devotie tot Sint-Amandus. De Sint-Amanduskapel wordt voor culturele activiteiten ter beschikking gesteld.

In de 19e eeuw groeide deze begraafplaats uit tot een geliefde rustplaats voor de katholieke elite, hetgeen de grote hoeveelheid aan waardevolle concessies verklaart. De begraafplaats is zeer gekend voor haar grote variëteit aan funerair erfgoed.

Kunsthistorisch erfgoed

bewerken

Talloze beeldhouwers hebben op Campo Santo grafmonumenten gerealiseerd. Vermeldenswaard zijn de volgende kunstenaars:

Prominenten

bewerken

Bekende personen die er begraven liggen:

Op een kleine heuvel staat een monument voor de Belgische gesneuvelden uit de beide wereldoorlogen.

Tussen de burgerlijke graven liggen twee Britse gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog. Zij staan bij de Commonwealth War Graves Commission geregistreerd onder St. Amandsberg Communal Cemetery.[2]

De Kapelleberg werd als deel van de begraafplaats in 1996 als monument beschermd.[3] En een deel van de begraafplaats werd samen met de parochiekerk, het vroegere gemeentehuis en het oorlogsmonument als stadsgezicht beschermd.[4]

  • Het Campo Santo werd in 2006 geselecteerd voor het tv-programma Monumentenstrijd van de VRT. Het Campo Santo verzamelde met medewerking van het Sint-Janscollege genoeg stemmen om een plaats te verdienen in de tweede ronde waarin drie monumenten per Vlaamse provincie het tegen elkaar opnamen.

Zie ook

bewerken
bewerken

Literatuur

bewerken
  • Luc Lekens en Johan Decavele, Het Campo Santo in 131 levensverhalen, 2001, ISBN 9789080672215
  • Andre Capiteyn en Johan Decavele, In Steen en Brons van Leven en Dood, 1981, Stad Gent, Dienst Stedelijke Begraafplaatsen, Stadsarchief
Zie de categorie Campo Santo (Sint-Amandsberg) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.