Schuldig verzuim (België)

Schuldig verzuim of schuldig hulpverzuim is een misdrijf in het Belgisch recht waarvan sprake is wanneer iemand het nalaat een ander te helpen die in groot gevaar verkeert, terwijl men kon helpen zonder zichzelf in gevaar te brengen. Schuldig verzuim werd ingevoerd met de wet van 6 januari 1961 en wordt geregeld in artikel 422bis van het Strafwetboek.

Constitutieve bestanddelen

Er is slechts sprake van schuldig verzuim wanneer:

een levend persoon in gevaar is of zijn integriteit ernstig dreigt te worden aangetast; en
de potentiële hulpverlener heeft de toestand van de persoon in gevaar ofwel zelf vastgesteld, ofwel werd hem die toestand is beschreven door degenen die zijn hulp inroepen; en
de potentiële hulpverlener kennis had van het gevaar of verondersteld werd op de hoogte te zijn ervan; en
het gevaar reëel en actueel is; en
men kan helpen zonder gevaar voor zichzelf of anderen.

Straf

Schuldig verzuim kan worden gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van 50 tot 500 euro (te vermeerderen met opdecimes). Indien de persoon die in gevaar verkeerde een minderjarige was of een persoon van wie de kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid duidelijk was of de dader bekend was, dan kan de maximumstraf oplopen tot een gevangenisstraf van twee jaar.