Brepolsarrest

Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Purplefishy (overleg | bijdragen) op 10 okt 2018 om 21:56. (Nieuwe pagina aangemaakt met 'Het '''Brepolsarrest''' is een mijlpaal[arrest]] dat door het Hof van Cassatie werd gewezen in 6 juni 1961.<ref>Cass. 6 jun...')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Het Brepolsarrest is een mijlpaal[arrest]] dat door het Hof van Cassatie werd gewezen in 6 juni 1961.[1] Het Hof ontwikkelde wat de Brepolsleer ging heten. Het is een fiscale doctrine volgens welke het de belastingplichtige vrij staat om minst belaste weg te kiezen, zolang dit gebeurt zonder dat er sprake is van simulatie. Korter gezegd is belastingontwijking toegestaan, maar van zodra men aan simulatie doet, komt men in het vaarwater van belastingontduiking. In hetzelfde arrest verwierp het Hof de leer van de wetsontduiking.

Simulatie

Of er sprake is van simulatie, moet in concreto worden beoordeeld.

In België is men onderworpen aan de personenbelasting op basis van het rijksinwonersschap. Hierbij kijkt men naar waar de persoon in kwestie feitelijk woont. Indien een persoon feitelijk woont op Belgisch grondgebied, maar zijn juridische woonplaats elders kent (waar de belastingdruk bijvoorbeeld aanzienlijk lager is), dan is er sprake van simulatie en zal de inschrijving van de woonplaats van de persoon in het buitenland geen beletsel vormen voor de fiscus om alsnog de persoon aan de Belgische personenbelasting te onderwerpen.