Orgaantheorie
De orgaantheorie is een theorie binnen het Belgisch rechtaan de hand waarvan rechtshandeling van de organen van een rechtspersoon kunnen worden toegerekend aan de rechtspersoon zelf. Deze theorie werd ontwikkeld door de rechtspraak en rechtsleer.
Aangezien rechtspersonen geen fysieke personen van vlees en bloed zijn, kunnen zij niet persoonlijk optreden in het rechtsverkeer. Om te kunnen functioneren in het rechtsverkeer, hebben zij vertegenwoordigers, natuurlijke personen nodig die in hun naam en voor hun rekening rechtshandelingen stellen. Deze vertegenwoordigers zijn de zgn. organen, en worden wettelijk (bij publieke rechtspersonen) of statutair (bij private rechtspersonen) aangeduid. Een voorbeeld van een orgaan is de zaakvoerder of de raad van bestuur in een bvba.
De orgaantheorie wijst erop neer dat in principe de fouten van de organen worden toegerekend aan de rechtspersoon zelf. Hierop bestaan wel uitzonderingen, zoals in het geval van zware of opzettelijke fouten.
Literatuur
- DELVOIE, J., Orgaantheorie in rechtspersonen van privaatrecht, Mortsel, Intersentia, 2010, 590 p.
- DE GEYTER, S., Organisatieaansprakelijkheid, Mortsel, Intersentia, 2012, 531 p.
- VANDENBOGAERDE, M., Aansprakelijkheid van vennootschapsbestuurders, Mortsel, Intersentia, 2009, 210 p.
- CARETTE, N., WEYTS, B., Verantwoord aansprakelijkheidsrecht, Mortsel, Intersentia, 2017, 672 p.
- DENEF, M., GEENS, K., LAGA, H., LEROUX, E., VANANROYE, J., Themis 29 - Vennootschaps- en financieel recht, Brugge, Die Keure, 2005, 102 p.