Digital Audio Broadcasting: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
In cijfers... |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 17:
Deze tonen zijn in MPEG 2 Audio wel aanwezig. Het vergelijken van de geluidskwaliteit van FM en DAB is daardoor moeilijk. FM heeft vergeleken met een 128 kbps datastroom duidelijk minder vervorming, en kan hierom als beter beschouwd worden, maar als men bijvoorbeeld muziek luistert waar relatief veel hoge tonen in komen, dan valt DAB te verkiezen. Zeker is dat de veelgebruikte 128 kbps onvoldoende is om de veelvuldig beloofde CD-kwaliteit waar te maken.
Als we de cijfers laten spreken haalt FM in de ether een signaal-/ruisverhouding van 50 [[decibel|dB]]. (Daarbij opgemerkt dat boven de 15 KHz dit daalt naar 0 dB omdat deze tonen niet doorgegeven worden.) Op de kabel kan dat oplopen tot 80 dB en hoger. Een [[compactdisc]] haalt zo'n 90 dB. DAB haalt de 10 dB nog niet, maar komt voornamelijk omdat weggelaten tonen wel meetellen in de signaal-/ruisverhouding, maar volgens het psychoakoestische model waarop de compressie gebaseerd is gemaskeerd zijn door andere tonen.
Moderne geluidscompressietechnieken bieden aanzienlijk betere geluidskwaliteit dan MPEG 2 Audio op 128 kbps. De reden dat DAB gebruik maakt van een achterhaalde geluidscompressietechniek schuilt in de leeftijd van de techniek, toen DAB in 1993 gelanceerd werd was er niet veel beter beschikbaar. Daarnaast is het minder rekenkracht nodig om MPEG 2 te decoderen. Dit komt zowel de prijs als de energiebehoefte van de ontvangers ten goede.
| |||