Phraates IV: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Thijs!bot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: it:Fraate IV
Soczyczi (overleg | bijdragen)
Regel 24:
De Romeinen hoopten intussen dat de inmiddels Augustus geheten Octavianus de nederlagen van [[Marcus Licinius Crassus Dives]] en Marcus Antonius zou wreken, maar deze stelde zich in [[20 v.Chr.]] tevreden met een verdrag waarin hij de door de Romeinen gevangen gehouden zoon van Phraates IV uitleverde in ruil voor de veldtekens, die Phraates IV en zijn vader Orodes II hadden buitgemaakt op Crassus en Antonius (afgebeeld op de borstplaat van de zogenaamde [[:Afbeelding:Statue-Augustus.jpg|Augustus van Primaporta]])<ref>Cass. Dio, LI 18, LIII 33, LIV 8; Iustin., XLII 5; Suet., ''Aug.'' 21; Hor., ''Epist.'' I 18.56, ''Carm.'' IV 15.6; Ovid., ''Trist.'' II 1.228; ''Fast.'' VI 467, ''Ars Amat.'' I 179 e.v.; Propert., II 10, III 4, 5.49, IV 6.79.</ref>. Daarnaast werden door het verdrag ook veel Romeinse krijgsgevangen uitgeleverd, de [[Eufraat]] als grens tussen de beide rijken vastgelegd en het koninkrijk Armenië door Parthië erkend als clienteelstaat van Rome. Bij deze uitwisseling schonk Augustus hem ook een slavin, genaamd Musa (Thermusa), dewelke hij later tot zijn echtgenote zou maken en na de geboorte van hun zoon zelfs de naam Thea Urania Musa (« Hemelse Godin Musa ») zou geven.
===Musa's invloed op Phraates IV en diens dood===
Musa zou een grote invloed krijgen op haar man en hem ervan kunnen overtuigen zijn oudste zonen (vier of vijf) samen met hun echtgenotes en kinderen als gijzelaars naar Rome te sturen (hieronder bevond zich [[Tiridates III]], dewelke de Romeinen later in [[35]] n. Chr. als vazalkoning trachten te installeren)<ref>Tac., ''Ann.'' II 1; Flav. Ioseph., ''Ant. Iud.'' XVIII 2 § 4; Strabo, XVI p. 748.</ref>. En in [[10 v.Chr.|10]] of [[9 v.Chr.]] leverde hij deze dan ook deze uit aan [[Marcus Titius]], de ''[[proconsul]]'' van de ''[[provincia]]'' [[Syria]]. Dit moet hij niet zo erg hebben gevonden, daar de grootste vijanden van een Parthische koning zich altijd in zijn eigen familie bevondbevonden (helaas zag hij het echte gevaar niet in). Hun zoon [[Phraates V]], vaak Phraataces genoemd (een verkleinvorm), duidde hij aan als zijn opvolger. In [[2 v.Chr.]] viel hij Armenia binnen en verdreef de door Augustus aangestelde Artavasdes, maar moest al snel terug toegeven en het gebied teruggeven<ref>Cass. Dio, LV 11; Vell. Pat., II 101; Tac., ''Ann.'' II 4.</ref>. Kort daarop vergiftigde Musa haar gemaal Phraates IV en maakte haar zoon Phraataces tot koning (zijzelf zou co-regentes zijn)<ref>Flav. Ioseph., ''Ant. Iud.'' XVIII 2 § 4.</ref>.
 
==Voetnoten==
{{references|95%|2}}