Stadspartij Leefbaar Utrecht: verschil tussen versies

De partij werd in [[1997]] door [[Henk Westbroek]] en [[Broos Schnetz]] opgericht naar aanleiding van een aantal zaken waarbij de gemeente de bevolking zou hebben gepasseerd: de verkoop van de [[Winkel van Sinkel]], waar destijds een [[ABN AMRO]]-bank in gevestigd was, aan een horeca-exploitant, die er een [[grand café]] van maakte, terwijl er een openbare ''cultuurtempel'' in zou komen, de bouw van een [[Hoogwaardig openbaar vervoer|HOV]]-busbaan door [[Utrecht-Binnenstad (wijk)|de binnenstad]], geplande enorme kantorenbouw rondom het [[Utrecht Centraal|Centraal Station]] en de aanleg van ontsluitingswegen vanaf dat kantorencentrum naar de [[Utrechtse ring]]. Verder vond de partij dat de stad ''regentesk'' bestuurd werd zonder fatsoenlijke inbreng van bewonersorganisaties. Saillant detail is dat beide oprichters zelf ook horeca-exploitant zijn, nl. van het popcaférockcafé ''Stairway to heaven''.

De partij behaalde bij de [[gemeenteraadsverkiezingen]] in [[1998]] vanuit het niets 9 zetels. In [[2000]] werd LU met 14 zetels de grootste partij van Utrecht. In [[2006]] kelderde het zetelaantal na deelname aan het [[College van burgemeester en wethouders]]: de partij hield 3 zetels over. De partij heeft aangekondigd dat het signaal dat afgegeven moest worden, aangekomen was, de stad beter bestuurd werd en dat de partij daarom vindt overbodig te zijn geworden. Na de huidige zittingstermijn van de [[gemeenteraad]] zal ze zich daarom opheffen. Begin september treedt om die reden Schnetz al uit de partij. Critici zien de nederlaag van Leefbaar Utrecht als een gevolg van het zwalkende beleid.

Uitgevoerde eigen beleidsmaatregelen zijn onder meer de Culturele Zondagen, de instelling van Wijkraden en het [[Volksraadpleging|referendum]] over het te reconstrueren Stationsgebied. De partij moest veel reeds vastgesteld beleid uitvoeren dat loodrecht op de eigen voornemens stond. Daarnaast steunde Leefbaar Utrecht voorstellen van het college die regelrecht ingingen op de verkiezingsbeloften. Zo steunde de fractie aanvankelijk een plan van het college om enkele tientallen parken en andere groene recreatiegebieden in de stad te gebruiken voor woningbouw (het 'Groen voor Poen' plan), terwijl in het verkiezingsprogramma letterlijk was opgenomen 'verbieden om ook maar één vierkante centimeter groen te bebouwen'. Leefbaar Utrecht profileerde zich aanvankelijk als de 'anti-busbaan' partij. De busbaan door de binnenstad heeft Leefbaar Utrecht niet meer kunnen en willen tegenhouden. Na de aanleg hiervan kwam de eigen wethouder van verkeer [[Yet van den Bergh]] met een plan voor een busbaan naar de uithof.

''Leefbaar Utrecht'' wordt als voornaamste reden opgegeven voor het slechte verkiezingsresultaat van de [[Lijst Pim Fortuyn|LPF]] in Utrecht bij de [[Tweede Kamerverkiezingen]] op [[15 mei]] [[2002]]. Eerder datTwee jaar eerder had de partij, zoals eerder gezegd, zelf al een klinkende overwinning behaald tijdens de tussentijdse [[gemeenteraadsverkiezingen]].