Hemels Mandaat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k typo |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Hemels Mandaat''' (Chinees: 天命, [[Hanyu pinyin|pīnyīn]]: tīan mìng)
In het Dynastieke China geloofden de mensen dat de keizer door de Hemel verkozen en gezegend was zolang hij deugdig heerste, als dit niet zo was dan gaf de Hemel het mandaat aan iemand anders en werd hij keizer.
De geschiedenis van China volgde een zeker cyclisch patroon waaruit men deze zienswijze afleidde:
* Een nieuwe dynastie komt aan de macht;
* China beleeft een tijd van voorspoed onder deze dynastie. Hervormingen worden uitgevoerd en uitvindingen worden gedaan. De economie en welvaart bloeien;
* De keizers worden decadent of putten de schatkist uit met zinloze oorlogen;
* Misoogsten, hongersnoden, stormen en overstromingen teisteren China;
* Het volk komt in opstand en de dynasttie valt;
* Een kortere of langere periode van instabiliteit breekt aan tot een nieuwe dynastie de macht grijpt.
in praktijk werd een verbeuring van het Hemels mandaat belichaamd door misoogsten, natuurrampen, hongersnood, enz. als een manier van de Hemel om te laten zien dat het tijd is voor een andere keizer.
Hieruit volgde dan dat het volk in opstand kwam en de dynastie omver werd geworpen.
De stichter van de nieuwe dynastie kreeg dan het Hemels mandaat en heerste tot hij het op zijn beurt weer kwijt speelde of stierf.
| |||