Dorothea Erxleben: verschil tussen versies

Dorothea Leporin werd geboren in 1715 als dochter van Christian Polykarp Leporin sr. (1689-1747) en Anna Sophia Leporin (1681-1757), de dochter van Albert Meinecke. Haar vader was arts in [[Ascherleben]] en later huisarts in Quedlinburg. Samen met haar jongere broer, Christian Leporin jr. (1717-1791), werd ze van jongs af aan door haar vader opgeleid in de geneeskunde, zowel theoretisch als praktisch. Vanaf haar zestiende vergezelde ze haar vader op huisbezoek van zijn patiënten en later nam ze ook deel in zijn praktijk.

Geïnspireerd door de Italiaanse wetenschapster [[Laura Bassi]], die een universitaireuniversitair hoogleraarschap had verkregen, besloot ze te strijden voor haar recht om geneeskunde te praktiseren. Ondanks haar grote medische kennis werd het haar onmogelijk gemaakt om aan een universiteit te studeren. Daarop wendde zij zich tot [[Frederik de Grote]], die in 1741 de [[Maarten Luther-Universiteit]] van [[Halle (Saale)|Halle]] aanwees als de plaats waar ze de kans moest krijgen om te promoveren. In 1742 trouwde Dorothea met de weduwnaar en predikant Johann Christian Erxleben (1697–1759), die uit een eerste huwelijk met haar nicht een zoon en vier dochters had. Omdat het oudste stiefkind nog maar 9 jaar was, maakte zij nog niet direct gebruik van de koninklijke permissie om te mogen promoveren.

InZe 1742begon publiceerdeals arts te praktiseren in haar geboortestad, maar werd door haar collega's voor kwakzalver uitgemaakt, omdat ze eengeen verhandelinguniversitaire onderopleiding dehad titelgenoten. Ze verweerde zich in 1742 met het traktaat "''Gründliche Untersuchung der Ursachen, die das weibliche Geschlecht vom Studiren abhalten'' (Ned. vertaling: ",Een waarindiepgaand zeonderzoek beargumenteerdenaar waaromde oorzaken die het vrouwelijke geslacht ookvan toegelatenhet zoustuderen moetenafhouden"). worden totNaast de universiteit.bezigheden Hetals artikel zorgde voor enige onrusthuisvrouw in dehaar academischegrote wereld,gezin maarbleef dezij universiteitenpraktiseren. bleven voor haar gesloten.In Daaropvolgend1747 benaderdenam Dorotheazij de jonge Pruisische prins [[Frederik IIpraktijk van Pruisen|Frederikhaar II]]overleden omvader hulpover. DezeToen wees de [[Maarten Luther-Universiteit|universiteiteen van Halle]] aan om haar tevrouwelijke latenpatiënten studeren. In 1754 werd zetijdens de eerstebehandeling vrouwstierf, diewerd aanzij eendoor Duitseandere universiteitartsen invoor de"medisch geneeskundeprutswerk" promoveerdeaangeklaagd.

In 1742 huwde Dorothea de weduwnaar geworden diaken Johan Christian ExlebenErxleben (1697-1759), die uit een eerste huwelijk een zoon en vier dochters meenam. Later werden nog eens vier kinderen geboren, drie zonen ([[Johann Christian Polycarp Erxleben|Johann Christian Polycarp]] (1744-1777), Christian Albert Christoph (1746-1755) en Johann Heinrich Christian (1753-1811)) en een dochter, Anna Dorothea (1750-1805).