Vleugelverdediger: verschil tussen versies

Een '''vleugelverdediger''', '''flankverdediger''', in Engeland en in België ook wel '''wingback''' genoemd, is een aanvallend ingestelde buitenste of uiterste verdediger bij [[hockey]] en [[voetbal]]. In het voetbal komen vleugelverdedigers meestal voor in een 5-3-2 opstelling (met vijf [[verdediger (voetbal)|verdedigers]]) waarbij de vleugelverdedigers langs de zijlijn mee de aanval ondersteunen terwijl het 'blok' van drie centrale verdedigers voor de zekerheid achteraan blijft.<ref>[https://www.voetbalminded.nl/tactiek/welke-posities-in-voetbal-zijn-er/ Erwin, ''Welke voetbal posities zijn er allemaal?''], Voetbalminded.nl, 9 februari 2022</ref> Een elftal hoeft niet altijd met een vleugelverdediger te spelen. Speelt men met een viermansdefensie dan noemt men de verdedigers links of rechts aan de zijlijn de links- of rechtsachter. De vleugelverdediger heeft in het voetbal twee taken, verdedigen en aanvallen, ook wel overvleugelen genoemd. Wanneer de tegenstander met een [[vleugelspeler|buitenspeler]] speelt heeft de vleugelverdediger als voornaamste doel deze te neutraliseren. Als de tegenstander zonder buitenspeler speelt, dan heeft de vleugelverdediger als voornaamste taak bijsluiten in de aanval. In de praktijk moet een vleugelverdediger beide kunnen en zal hij in een wedstrijd af moeten wegen wanneer hij aanvalt en wanneer hij verdedigt. Vleugelverdedigers moeten daarom beschikken over een groot loopvermogen, snelheid, een drang naar voren en sterk zijn in één-tegen-één-duels. Een elftal hoeft niet altijd met een vleugelverdediger te spelen. Speelt men met een viermansdefensie dan noemt men de verdedigers links of rechts aan de zijlijn de links- en rechtsachter, ook wel rechtsback en linksback genoemd. Moderne voorbeelden van wingbacks zijn [[David Alaba]], [[Denzel Dumfries]] en [[Joshua Kimmich]].