Vleugelverdediger: verschil tussen versies

Een '''vleugelverdediger''', '''flankverdediger''', in Engeland en steeds vakervaak in België ook wel '''wingback''' genoemd, is een positieaanvallend dieingestelde voorkomtbuitenste of uiterste verdediger bij [[hockey]] en [[voetbal]]. In het voetbal komen vleugelverdedigers meestal voor in een 5-3-2 opstelling waarbij de vleugelverdedigers langs de lijn oprukken naar het middenveld terwijl het 'blok' van drie centrale verdedigers voor alle zekerheid achteraan blijft. Een elftal hoeft niet altijd met een vleugelverdediger te spelen. Eigenlijk gebeurt dit alleen als een elftal met vier of vijf [[verdediger (voetbal)|verdedigers]] speelt. De vleugelverdediger heeft in het voetbal twee taken, verdedigen en aanvallen, ook wel overvleugelen genoemd. Wanneer de tegenstander met een [[vleugelspeler|buitenspeler]] speelt heeft de vleugelverdediger als voornaamste doel deze te neutraliseren. Als de tegenstander zonder buitenspeler speelt, dan heeft de vleugelverdediger als voornaamste taak bijsluiten in de aanval. In de praktijk moet een vleugelverdediger beide kunnen en zal hij in een wedstrijd af moeten wegen wanneer hij aanvalt en wanneer hij verdedigt. Moderne voorbeelden van aanvallend ingestelde backs zijn [[David Alaba]], [[Denzel Dumfries]] en [[Joshua Kimmich]].