Kamasinen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina Mana (rivier) gewijzigd in Mana (rivier in Siberië) met DisamAssist. |
|||
Regel 1:
[[Bestand:MoWm9cA3slY.jpg|miniatuur|Kamasinen-familie in 1925]]
De '''Kamasinen''' ([[Russisch]]: Камасинцы; ''Kamasintsy'', южные самодийцы; ''joezjnye samodiejtsy'' of Камашинцы; ''Kamasjintsi'', [[Endoniem en exoniem|Eigenbenaming]]: калмажи; ''kalmazji'') of '''Taiga-Tataren''' waren een [[stam (antropologie)|stam]] van de [[Sajan-Samojeden]], een [[Samojeedse volkeren|Samojeeds volk]] die de gelijknamige [[Oeraalse talen|Oeraalse taal]] [[Kamassisch]] spraken en langs de rivieren [[Kan (rivier)|Kan]] en [[Mana (rivier in Siberië)|Mana]] in de berggebieden in het zuiden van de huidige [[Rusland|Russische]] [[kraj Krasnojarsk]] en [[Chakassië]] leefden.
In de 17e eeuw telde de stam ongeveer 500 leden. In de 18e en 19e eeuw werd er onderscheid gemaakt naar twee groepen; de ''Taiga-Kamasinen'' die [[jacht (activiteit)|jaagden]], [[rendierhouderij|rendieren hielden]] en [[visserij|visten]] en de ''Steppe-Kamasinen'' (Russisch ook: ''Kasjintsy'') die [[veeteelt|vee hielden]], [[paardenfokkerij|paarden fokten]], [[tuinbouw]] bedreven en jaagden en Kamassisch spraken. Tegen het einde van de 19e eeuw waren de Kamasinen bijna volledig [[culturele assimilatie|geassimileerd]] in de Russische boerensamenleving als gevolg van de overschakeling op de landbouw die geschiedde na een grote sterfte onder de rendieren. Een deel van hen ging op in de [[Chakassen]]. Begin 20e eeuw verzamelde de Finse taalkundige en etnoloog [[Kai Donner]] een grote hoeveelheid kennis over de taal en [[folklore]] van de Kamasinen. De sprekers van het Kamassisch verdwenen langzamerhand en in 1989 stierf de laatste spreker op 94-jarige leeftijd.
| |||