Stikstofcrisis in Nederland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Waardeoordeel vereijderd
Labels: Ongedaan gemaakt Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Versie 62368882 van 80.65.106.163 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Regel 35:
De crisis ontstond toen op 29 mei 2019 de [[Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Nederland)|Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State ]] twee uitspraken deed over het [[Programma Aanpak Stikstof]] (PAS).<ref>{{Aut|Raad van State}}, [https://www.raadvanstate.nl/programma-aanpak/ PAS-uit­spra­ken 29 mei 2019]</ref> Het PAS mocht volgens deze uitspraak niet gebruikt worden voor het verlenen van vergunningen die extra neerslag van stikstofverbindingen in de [[Natura 2000]]-gebieden veroorzaakten.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2019/12/17/hoe-is-het-stikstofprobleem-ontstaan-en-12-andere-vragen-a3984095|titel = Hoe is het stikstofprobleem ontstaan en 12 andere vragen|datum=17 december 2019|bezochtdatum=28 december 2019|uitgever=NRC Handelsblad|auteur=Milo van Bokkum en Jorg Leijten}}</ref> Een direct gevolg was dat bouwvergunningen niet langer verleend konden worden.
 
De milieuachtergrond van de crisis is de [[stikstofproblematiek]]. In Nederland wordt de bodem belast door een zeer hoge toediening van [[Stikstof (element)|stikstofverbindingen]], met name [[ammoniak]] (NH<sub>3</sub>) dat vrijkomt uit dierlijke [[mest]].<ref name=":15">{{Citeer web|url=https://www.wur.nl/nl/Dossiers/dossier/Stikstof-1.htm|titel=Stikstof|bezochtdatum=2 november 2019|datum=25 september 2019|werk=WUR}}</ref> Daarnaast worden stikstofoxiden (NO<sub>x</sub>) uitgestoten door verbrandingsmotoren, zoals in motorvoertuigen en in de industrie. Menselijke activiteiten waarbij stikstofverbindingen in grote hoeveelheden vrijkomen, leiden tot veranderingenproblemen inmet de [[Ecosysteem|ecosystemen]] op land, in water en in de zee. De crisis ontstond in 2019, maar was zeker niet nieuw. In 1991 werden al de eerste Europese normen vastgesteld. Europese zijn verplicht te voldoen aan de [[Habitat-richtlijn]], die stelt dat in de Natura 2000 gebieden gestreefd moet worden naar een ‘gunstige staat van instandhouding’.
 
Om de situatie op de lange termijn (tot 2030) op te lossen werd een commissie ingesteld onder leiding van [[Johan Remkes]] en die bracht op 8 juni 2020 haar eindrapport uit, "Niet alles kan overal". Hierin adviseerde zij de landelijke uitstoot van NH<sub>3</sub> en NO<sub>x</sub> met 50% te reduceren ten opzichte van 2019. De NH<sub>3</sub> doelstelling zal in bepaalde gebieden, dicht bij natuurterreinen hoger moeten zijn.<ref name=":22">{{Citeer web|url=https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/06/08/niet-alles-kan-overal|titel=Niet alles kan overal - Eindadvies over structurele aanpak op lange termijn Adviescollege Stikstofproblematiek|bezochtdatum=2020-06-15|auteur=Johan Remkes e.a.|achternaam=|voornaam=|datum=2020-06-08|werk=|uitgever=|taal=}}</ref>