In imperatief programmeren is een programma in essentie een reeks instructies die het [[computergeheugen|geheugen]] manipuleren en die op volgorde door de computer worden uitgevoerd. Deze stijl van programmeren staat dicht bij de werking van een computer en werden derhalve als eerste praktisch gerealiseerd.
Functionele talen zijn gebaseerd op formalismen zoals de theorie van [[recursie|recursieve functies]] of de [[lambdacalculus]]-programma's. Hieronder worden [[functie (wiskunde)|wiskundige functies]] gedefinieerd die invoer naar uitvoer transformeren.
Bij logisch programmeren, gebaseerd op (doorgaans) [[predicatenlogica]], zijn het definities van predicaten die een bepaalde [[relatie (wiskunde)|relatie]] tussen objecten in het geheugen uitdrukken.
Objectgeoriënteerd programmeren (''object oriented programming'') verenigt berekening en de gegevens: deze worden verpakt in ''objecten'', waarbij de details worden verborgen achter een algemene ''interface'', vaak gerangschikt in een hiërarchie van ''klassen''. Objecten sturen elkaar ''berichten'' ([[Smalltalk (programmeertaal)|Smalltalk]]) of roepen elkaars ''methoden'' aan (C++, Java); alleen zo hebben ze toegang tot elkaars gegevens. De methoden/reacties op berichten zijn procedures die de interne gegevens van een object manipuleren.
