Tsitsernakaberd: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Leo CXXIV (overleg | bijdragen)
sp
Richardw (overleg | bijdragen)
Engels is noch in Armenië, noch bij ons een officiële landstaal
Regel 1:
[[Bestand:Armenian Genocide Museum-Institute 3.JPG|250px|thumb|rechts|Het nationaal monument Tsitsernakaberd.]]
[[Bestand:%D4%BE%D5%AB%D5%AE%D5%A5%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%A2%D5%A5%D6%80%D5%A4%D5%AB_%D5%B0%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%AC%D5%AB%D6%80_%D4%B1%D5%BA%D6%80%D5%AB%D5%AC%D5%AB_24-%D5%AB%D5%B6_(13).JPG|250px|thumb|rechts|De eeuwige vlam in het midden van het monument op [[24 april]] 2014.]]
 
'''Tsitsernakaberd''' (''"Zwaluwenvesting"'') ([[Armeens]]: Հայոց ցեղասպանության զոհերի հուշահամալիր, ''Hayots tseghaspanut'yan zoheri hushahamalir'', [[Engels]]: '''Armenian Genocide memorial complex''') is de naam van het nationale [[Genocidegenocide]]monument van [[Armenië]]. De naam Tsitsernakaberd is afgeleid van de heuvel waarop het monument in 1967 is gebouwd ter herinnering aan de 1,5 miljoen Armeniërs die omkwamen in de nadagen van het [[Ottomaanse Rijk]]. In 1995 is bij het monument een museum met onderzoeksinstituut geopend.
 
In 1965 werden er massale protesten in Armenië gehouden tijdens de 50-jarige verjaardag van de [[Armeense Genocide]]. De Sovjetautoriteiten schrokken van de omvang en zegden een monument toe. In 1966 werd begonnen met de bouw ervan. Het monument is ontworpen door de architecten Arthur Tarkhanyan, Sashur Kalashyan en Hovhannes Khachatryan. In [[november 1967]] werd het monument afgewerkt.