Leeuwenburg (Amsterdam): verschil tussen versies

| lon_dir =

}}

 

Nadat de [[Blooker (fabriek)|Blookerfabriek]] was gesloopt kon op een driehoek tussen het [[Amstelstation]], de oorspronkelijke monding van [[Weespertrekvaart]] en de Van der Kunstraat/Goudriaanstraat een kantoorkolos gebouwd worden. De ontwerpers van het gebouw dat aan de noordkant van de [[Weesperzijde (straat)|Weesperzijde]] kwam te staan waren [[Piet Zanstra|Zanstra]], [[Ab Gmelig Meyling|Gmelig Meyling]] en [[Peter de Clercq Zubli|De Clercq Zubli]]. Het complex kreeg het uiterlijk van een hoge toren (oorspronkelijk met kamerkantoren) en een lager gedeelte (oorspronkelijk met [[kantoortuin]]en. Het gebouw bestaat uit 14 verdiepingen, plus een technische ruimte op de 15de; gestapeld op een parkeergarage. Het gebouw vertoont kenmerken van de bouwstijlen [[brutalisme]] en [[Structuralisme (architectuur)|structuralisme]]. Het complex kreeg de naam ''Amstelcentrum'' mee, maar al voor de oplevering was die gewijzigd in ''Leeuwenburg''. Het werd ontwikkeld door de BV Onroerende Goederen Maatschappij De Omval. Het plan was het gebouw na oplevering te verhuren.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010838783:mpeg21:a0171 Het Parool, 25 juli 1973, Kantoorgigant aan de Amstel]</ref> In 1976 kocht de [[Rijkspostspaarbank]] dat elders in de stad uit haar gebouwen groeide Amstelcentrum/Leeuwenburg aan.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011200798:mpeg21:a0392 De Telegraaf, 13 mei 1976]</ref> De RPS bracht er ook een onderdeel van de [[Postcheque- en Girodienst|Postgiro]] onder. <ref>Wichert van Engelen, ''[http://blauw-bloed.nl/onewebmedia/Blauw%20bloed%20-%20Opkomst%20en%20ondergang%20van%20de%20Postbank.pdf Blauw Bloed: opkomst en ondergang van de Postbank]'', Pearson Education Benelux, 2009, p. 42</ref>